Peter Bak__Historische Reeks Deel 14 - pagina 231

‘flexibilisering’ is de boodschap

230

vakkers te hebben gelet. Dat esm en bcs ook toeloop van bijvakkers kenden leek zij over het hoofd te zien. De discussie gaf uiteindelijk de aanzet tot integratie van esm, bcs én sociale gerontologie in de nieuwe opleiding maatschappelijke vraagstukken en beleid (mvb), zij het dat sociale gerontologie daarnaast zelfstandig als verkorte opleiding bleef bestaan. Vormgevers van de opleiding mvb, die in september 1996 van start ging, waren Jeanne de Bruijn, Dick Kuiper en sociaal-gerontoloog Kees Knipscheer, sinds 1987 aan de faculteit verbonden. Knipscheer had in Tilburg filosofie en theologie gestudeerd, maar zou de Katholieke Hogeschool in 1970 uiteindelijk als socioloog verlaten. Knipscheer werd vervolgens wetenschappelijk medewerker van het Sociologisch instituut van de Katholieke Universiteit Nijmegen, waar hij zich bezighield met de sociologie van de sociale welzijnszorg en van het gezin. Promotie vond weer in Tilburg plaats, in 1980, op het proefschrift Oude mensen en hun sociale omgeving: een studie van het primaire sociaal netwerk.40 Zeven jaar later toog Knipscheer naar de Vrije Universiteit; hij werd hoofddocent welzijnssociologie in de subfaculteit sociaal-culturele wetenschappen en ging, na het vertrek van Henk van den Berg, leiding geven aan het onderzoeksprogramma ‘Functiedragers in het welzijnswerk’. Eind 1988 werd Knipscheer hoogleraar sociale gerontologie, een studieveld dat voor een belangrijk deel achter de voordeur schuilging. ‘Ouder worden is in veel opzichten een familieaangelegenheid,’ meende Knipscheer. Dat bemoeilijkte het onderzoek. Participerende observatie was eigenlijk onmogelijk. Bovendien weerhield onzekerheid veel mensen van praten, omdat voor de relatie tussen ouders en kinderen geen duidelijke normen en waarden bestonden. ‘Het staat niet vast: ik bezoek mijn moeder een paar keer per jaar,’ aldus Knipscheer. ‘En als ze ziek is één keer per week, en drie keer per jaar neem ik een bosje bloemen mee.’41 De mede door Knipscheer gedragen opleiding mvb wilde zich gaan bewegen in het spanningsveld tussen enerzijds de individualisering en sociaal-culturele pluriformisering van de samenleving en anderzijds het zoeken naar nieuwe integratiekaders. Ouderen, vrouwen en etnische minderheden waren op dit terrein kwetsbare groepen; hun posities hingen volgens Jeanne de Bruijn met elkaar samen. ‘Zo is de ouderenproblematiek,’ zei ze in een vraaggesprek met Ad Valvas, ‘tegelijk ook voor een groot deel vrouwenproblematiek, omdat de mees-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen