Peter Bak__Historische Reeks Deel 14 - pagina 222

‘word nuchter en waakzaam’

tin. En nu, anno 1992? ‘Risk spelen op de barak, het laten aanrukken van planten om de boel wat op te fleuren en last but not least een koelkast gevuld met drank!’20 Daarmee deed de redactie de eigen vereniging wel wat te kort want op het facultair-bestuurlijke vlak bleef Mundus zich voor beter onderwijs inspannen. Collegezalen puilden uit, persoonlijke begeleiding verschrompelde, de studie verschraalde. Dit was in december 1992 de teneur van een door Mundus georganiseerde teach-in waar vooral de hbo-stormloop op com onderwerp van druk gesprek was. ‘Wij delen diploma’s uit alsof het krentenbroodjes zijn,’ sloeg com-docent Willemier Westra alarm. ‘Het niveau dreigt dat van de fröbelschool te worden.’ Mundiaan Tiemersma (‘Iedereen wil maar drs voor z’n naam hebben’) bepleitte een robuust selectiesysteem: toelatingsexamens voor hbo’ers, hogere drempels in de propedeuse. Zeker, hoger onderwijs was voor velen, mits na gebleken geschiktheid.21

‘word nuchter en waakzaam’ Onderwijsminister Jo Ritzen, die bête noir Deetman in 1989 was opgevolgd, onderkende het massificatieprobleem evenzeer. Met ingang van de cursus 1993-1994 werden de verkorte doctoraalopleidingen geschrapt: ook hbo-afgestudeerden moesten zich voortaan voor de propedeutische fase inschrijven. Door middel van vrijstellingen was het nog steeds mogelijk in kortere tijd het doctoraaldiploma te behalen, maar dan moest wel de geldbuidel worden aangesproken. Het Hoger onderwijs‑ en onderzoeksplan (hoop), dat Ritzen in het najaar van 1993 presenteerde, voorzag namelijk – onder meer – in verdere beperking van de studiefinanciering, tot vijf jaar. Wie na zijn achttiende verjaardag aan een hbo-opleiding begon hield voor een eventuele universitaire vervolgstudie slechts één jaar studiefinanciering over. Wat nog maar zes jaar eerder, in de harmonisatiewet, als ‘doorstroming’ van ambitieuze hbo’ers was aangemoedigd, heette nu opeens ‘stapelen’ van opleidingen.22 ‘Het beleidsmatig zo centraal gestelde “hoger onderwijs voor velen” krijgt nu opeens als synoniem “kwaliteitsverval”,’ mopperde Jeanne de Bruijn, sinds 1990 hoogleraar vrouwenstudies bij de vakgroep politicologie en bestuurskunde, in het sociaal-wetenschappelijk magazine Facta. Instromende hbo’ers waren lang niet allen ‘stapelaars’, wist De

221

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen