Peter Bak__Historische Reeks Deel 14 - pagina 243

onderzoek onder ouderen en werklozen

242

beeld, simpelweg omdat ze de meeste kans liepen intieme relaties te verliezen of immobiel te worden. Voor jongere categorieën ouderen was eenzaamheid veel minder leeftijdsgerelateerd. Doorslaggevender waren factoren als het wel of niet hebben van een partner, de omvang van het sociaal netwerk of de stand van de gezondheid. Het onderzoek wees eveneens uit dat kinderloze ouderen niet per se eenzamer waren. Vaak was hun vrienden‑ en kennissenkring bovengemiddeld groot.67 Het aandeel van de vakgroep mt in het onderzoeksproject ‘Leefvormen en sociale netwerken’, in de personen van Theo van Tilburg en (de tevens als directeur aan het nidi verbonden) Jenny de Jong-Gierveld, was een bewijs dat het vf-programma van mt, ‘Onderzoek naar onderzoeksmethoden’, bepaald niet bleef steken in theorie. Ook het onderzoek van Harry van den Berg en Kees van der Veer naar informatielogistiek bij arbeidsbemiddeling was hier uiting van. In opdracht van het ministerie van wvc evalueerden Van den Berg en Van der Veer de ‘maatwerkmethode’ die midden jaren tachtig in Helmond was ontwikkeld, voortgekomen uit een arbeidsintegratietraject voor Vietnamese vluchtelingen. De methode onderscheidde zich door actieve informatiewinning, scholingstrajecten en intensieve contacten met welzijnsorganisaties, scholingsinstanties en bedrijven.68 De Helmondse methode wérkte, zo leerden Van den Berg en Van der Veer uit schriftelijke enquêtes en open interviews. De aanpak kreeg navolging over de grens, in Genk, middelpunt van Belgisch-Limburg waar de sluiting van de steenkoolmijnen tot grote werkloosheid had geleid. Beide projecten werden vervolgens verenigd in een door de Europese Commissie gesubsidieerd Interregionaal samenwerkingsprogramma dat ook door Van den Berg en Van der Veer werd geëvalueerd, samen met de Leuvense onderzoeker Lieven Denolf. Eén van hun conclusies annex aanbevelingen luidde dat bij arbeidsbemiddeling van allochtonen algemeen sociaal-psychologische kennis doorslaggevend was. De veronderstelling dat groepen allochtonen elk een specifieke benadering vereisten was een misvatting. Diepte-interviews wezen uit dat kennis en inzicht in de situatie van werkzoekenden, vaak gevangen in een vicieuze cirkel van weinig baanperspectief en sociaal isolement, meer effect sorteerde. Bovendien droeg doelgroepenbeleid het gevaar van verkokering en stigmatisering in zich.69

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen