Achtste Jaarverslag van de Vereeniging voor Hooger Onderwijs op Gereformeerden Grondslag - pagina 66

LXIV

Dat is met maar de eisch, mijne hoorders, eener vrome beschouwing der wetenschap en van haar doel, een eisch van buiten aangebracht en niet uit het wezen der wetenschap volgende, neen, deze eisch wordt gesteld door den aard en het streven van ons weten zelf. Uit God, tot God is alles, ook de wetenschap. De zekerheid, die zij zoekt, waar zal zij haar ooit vinden, dan in den Eeuwige, die was en is en zijn zal, den Onveranderlijke ? Alle wetenschap is één, in wezen; de zekerheid en vastheid, waarnaar zij jaagt is eene. Met minder zich tevreden stellen is aan den eisch der wetenschap tekort doen. In haar slechts te vinden een machtmiddel in de hand des menschen over de natuur en daarin haar doel te stellen zooals zelfs van geloovig standpunt Martin von Nathusius wil, ^) is eene materialistische opvatting en willekeurige beperking van haar wezen, waarmede deze theoloog zijn eigen wetenschap vernietigt. Dat de wetenschap macht geeft over de natuur, wie onzer zal het ontkennen ? Zij is ook een der middelen waardoor de mensch bereiken kan, wat God tot hem zeide: , Vervult de aarde en onderwerpt haar en hebt heerschappij over de visschen der zee en over het gevogelte des hemels, en over al het gedierte, dat op de aarde kruipt". ^) Maar bestaat daarin de taak der wetenschap? Onmogelijk. En van liefde tot de wetenschap zou dan ook geen sprake meer kunnen zijn, anders dan in zeer trivialen en overdrachtelijken zin, zooals er van liefde tot geld gesproken kan worden. Nathusius stelt zich als zoovelen geheel op den bodem van het zoogenaamd reëele. Hij neemt als uitgangspunt de wetenschappen, zooals zij feitelijk in de verschillende faculteiten der universiteiten onderwezen worden, om daardoor een vast en gemeenschappelijk terrein te vinden. Al zulk pogen is natuurlijk met onvruchtbaarheid geslagen. Ideëel zij de opvatting der wetenschap: wie haar beoefent kenne haar doel, haar einddoel: de kennisse Gods: dan eerst kan er waarlijk van liefde tot de wetenschap sprake zijn. Zoo dikwijls wordt uitgegeven voor liefde tot dé wetenschap wat niets dan ijdele eerzucht en roemzucht is, of een streven om vooruit te komen in de wereld, om invloed en macht te verwerven. Ik geloof niet, dat ik te veel zeg, wanneer ik beweer, dat onze tijd, die boogt op haar hooghouden der wetenschap, in verhouding tot het getal harer .beoefenaren slechts weinigen kent, die waarlijk door liefde tot de wetenschap gedrongen worden. De uitbreiding en popularizeering der wetenschap maakt, dat haar naam op veler lippen is, terwijl haar wezen niet gekend wordt, dat men haar doel zoekt in bevrediging van nieuwsgierig') Das Wesen der Wissenschaft, pag. 11. ") Gen. 1 : 28.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen