Achtste Jaarverslag van de Vereeniging voor Hooger Onderwijs op Gereformeerden Grondslag - pagina 70

Lxvni Door de poort der zintuigen, langs den weg der zenuwen gaan de indrukken, de prikkels door de buitenwereld veroorzaakt, tot aan de ziel, maar hoe zij daar overgaan in bewuste kennis van voorstellingen, dat is voor alle waarneming onnaspeurlijk. Waar nu echter deze kennis door de ware liefde is verkregen,, deze kennis van het innerlijke wezen van den persoon, daar verspreidt zij langs den omgekeerden weg van binnen uit naar buiten, van boven af naar beneden licht over alles wat van het middelpunt van het persoonlijke leven uitgaat naar, en zich vertoont aan den omtrek. Bij dat licht komt er eenheid en orde in wat vroeger een chaos scheen, daar gaat het ons, zooals het Darwin ging bij zijn onderzoek van de orchideeën; waar wij meenden dat geen doel bestond, daar merken wij nu het doel^ omdat vrij uitgaan van de kennis van den persoon, wiens bedoeling met zijn innerlijk wezen samenhing en eerst daaruit gekend kon • worden. Door deze kennis wordt de opmerkzaamheid g e scherpt, verkrijgt de waarneming een betrouwbaren gids, heeft het denken een einddoel. Ku is het niet meer een tasten als in, den blinde, niet een eeuwig vruchteloos zoeken naar waarheid,, een Tantalus-dorst, die niet wordt bevredigd, een Sisyphus-arbeid,. die geen vruchten draagt, maar het loon volgt op den arbeid en de dorst zal worden gelescht en het zoeken zal eindigen in vinden; want de kring is gesloten, het einde keert weder tot het begin, want: , Uit God,, door God, tot God zijn alle dingen. Hem komt toe de heerlijkheid in der eeuwigheid" '). Nu wij gereed staan, mijne heeren, onzen arbeid op het veld der wetenschap aan deze Hoogeschool te beginnen of te hervatten, heb i k U op het verband van liefde en wetenschap willen wijzen. Het waren slechts enkele korte opmerkingen, die ik aan uweoverdenking kon aanbevelen; ze breeder uit te werken, zou op dit oogenblik misschien te veel gevergd wezen van uwe aandachtige belangstelling. Ik vrees nu reeds, dat bij dezen of genen uwer de vraag is opgerezen: Laat dit alles nu zoo zijn, wat heb ik daaraan, wanneer ik morgen of overmorgen aan mijnen arbeid ga en de schrijvers ga lezen, Grieksche of Latijnsche of Nederlandsche,. en mijn Hebreeuwsch ga studeeren; wanneer ik mijne grammatica's ter hand neem en de lexica raadpleeg, of logica, of oudheden, 't Romeinsche recht of 't Staatsrecht en 't Burgerlijk recht ga beoefenen ? • Dat theologen zich daar dieper in begeven, kan ik nog begrijpen, maar wat geeft mij voor 't vak, dat ik beoefen, of althans wat baat mij nu reeds in deze eerste jaren deze beschouwing der wetenschap? . Ik kan mij deze vraag begi-ijpen, wat meer is, ik kan haar ») Bom, 11:36

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen