Veertiende Jaarverslag van de Vereeniging voor Hooger Onderwijs op Gereformeerde Grondslag - pagina 33

xxxm des Heeren naar de zonde te buigen, zich wierp op dit edele vermogen onzer ziel. Door onze kennis te verduisteren en daarna ons verstand met het: „Gij zult als God zijn, kennende het goed en het kwaad", tot verheffing tegen den Heere te prikkelen, is het hem gelukt om allen waarachtigen dienst van God in onze ziel bij den wortel af te snijden. En zoo deze harde les ons niet wijs maakt, laat dan het werk Gods in de vernieuwing des zondaars ons onderwijzen. Want daarbij laat de Heere hèt verstand niet wat het was, maar Hij dringt er met de kracht des Heiligen Geestes in, om het weer te bekwamen tot de kennis voor Hem en de dingen Zijns koninkrijks, en 't zaligmakend geloof is, naar de schoone beschrijving van onzen Heidelberger, allereerst een xekere kennis. Maar 't is dan ook juist tot hen, die 't verstand ontvingen om den Waarachtige te kennen, dat de Heere zoo rusteloos roept: „Gij zult Mij liefhebben met geheel uw verstand." Den inhoud van dezen eiseh ontvouwend, toonde spreker aan, hoe de Heere daarin zegt het hoogste en eenige voorwerp te willen zijn voor ons zoeken, kennen en weten, zoodat alle kennis aan de kennis Gods ondergeschikt en ten slotte dienstbaar zijn moet; hoe Hij daarmee van ons verstand bij al zijn nasporingen onderwerping eischt aan Zijn Woord, als het eenig doel voor al zijn arbeid, op welk veld van onderzoek ook, de glorie van Zyn Naam aanwijst, en ook, dat het n oproept tot gemeenschappelijken arbeid voor eene beoefening der wetenschappen, zooals de Yrije Universiteit die bedoelt. Immers de Heere eischt, dat we Hem met geheel ons verstand zullen liefhebben. En daarmee worden we tot niets minder geroepen, dan om heel den rijken aanleg van onzen geest ter eere onzes Gods te ontplooien. Geen gave mag verscholen, geen talent in de aarde verborgen blijven; alle sluimerende kracht moet opgewekt en tot den arbeid geroepen worden, opdat niets voorden dienst des Heeren verloren ga, maar Hij van al wat Hij schonk de vrucht hebbe. En daarvoor is aaneensluiting en saamwerking noodig. Dit kan niet elk voor zich; dit vermag niet ieder afzonderlijk. Slechts door 't saambrengen der verstrooide krachten is het mogelijk. Deze roeping werd reeds vóór jaren, en toch nog te laat, door de Gereformeerden in ons vaderland verstaan. En hoeveel bezwaren ook rezen, en hoe dikwerf de moed hun ook dreigde te ontzinken — de nood klom te hoog om langer werkeloos neer te zitten. Het rationalisme, die principieele verwerping v a n ' t gebod: „Gij zult den Heere uwen God liefhebben met geheel uw verstand,' 3

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen