Veertiende Jaarverslag van de Vereeniging voor Hooger Onderwijs op Gereformeerde Grondslag - pagina 66

LXVI

stelt voor het leven, al gaan velen uit ons, die niet uit ons waren, van de andere zijde worden door de prediking des Woords ook velen voor ons gewonnen en dezulken vooral zullen het hart voor onze Stichting geopend hebben. Vergelijken we nu het bedrag onzer Contributiën en dat onzer Schenkingen met vorig jaar, dan wordt het duideUjk, dat we aan de eerste ruim f 1500.—, aan de andere ruim f 6300.— minder ontvingen dan vorig jaar. Mogen we dezen achteruitgang eens aan het hart van onze Broeders Correspondenten en Agenten leggen ? We houden ons overtuigd, we hebben niets meer noodig, dan hun aandacht daarby te bepalen, en op de broederlijke vrage: jMoet dat zóó blijven?" ligt hun broederlijk antwoord voor ons gereed: „Ge weet beter, en voor zoover wij het in onze macht hebben: neen!" Daarom verliezen we ook den moed niet. Juist dit deficit zal onze broeders aansporen, het deel van onzen akker, dat zij te hunner verzorging aanvaardden, andermaal te bezien en met Grods hulp te trachten ons rijker oogst te bezorgen. Gedurige persoonlijke voeling met hunne Contribuanten, met de Leden en Begunstigers in hun district kan tot menige schenking opwekken, de belangstelling voor verflauwen en insluimeren bewaren en, waar zoo menig tot weldoen geopejod gemoed slechts de hand mist, welke aan de offervaardigheid een juist adres wgst, velen voor ons winnen. Dat we, ieder in zijne eigenaardige roeping in dezen, ons wel onderzoeken, of de eigen handen ook traag werden tot den arbeid des Heeren, en dan in Zijn Naam weder opgericht, wat versterven zou. Zóó toch mag het niet blijven, veelmin mag het zoo voortgaan. Onze school toch is nog zoo ver van haar ideaal. Slechts drie katheders zijn spaarzamelijk bezet en, indien het God eens behaagde, ons de mannen naar Zijn hart aan te wijzen, zou BEj dan bij ons hart en hand niet bereid vinden, ze te aanvaarden ? Dat toch ook in dit opzicht het vuur in ons niet verkwijnende bevonden worde! En wanneer we dat schrijven, zien we met schaamte op den post, welke we voor onze Medische faculteit opteekenden, nog geen f 300.-—, tegen f 564.— in het vorig jaar ! Toonen we Hem, die ook voor de vervulling van dezen onzen wensch Zijn tijd kent, dat we noch de offervaardigheid daarvoor, noch des wachtens moede zijn! Onze hartelijke dank aan Kerkeraden en Gemeenten, die ons ook dit jaar wel weder wilden gedenken! Het bedrag onzer collecten vermeerderde aanzienlijk. Heerlijk is ons de gedachte, dat onze arbeid steeds meer leeft in de gemeente en door haar ingebracht wordt in de kerken. Zóó behoort het: voor haar arbeiden wij. Wat kan ons kostelijker zijn, dan dat onze Stichting

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen