Achttiende Jaarverslag van de Vereeniging voor Hooger Onderwijs op Gereformeerde Grondslag - pagina 24

XXIV

te verstaan, te doorzien: is, naar ons aller overtuiging, slechts mogelijk door aan te sluiten aan het verstaan dier Schrift in het verleden, en wel bij dat deel van de Christenheid, waaraan Calvijn, als instrument in 'sHeeren hand, een bepaalde richting gaf; slechts bij een voortbouwen op wat in die richting reeds gevonden is, op wat wij als de Calvinistische beginselen kennen en liefhebben, zal hier van voortbouwen sprake kunnen zijn. Is nu reeds dat „tot de volmaaktheid voortvaren" van den Hebreenbrief ook in zijn toepassing op onze Yereeniging ten allen tijde eene gedachte die haar zal vermogen te bezielen, te meer mag dat gezegd van dezen jaartijd. Het jaar dat aan dit laatste vooraf is gegaan, 1896, was een jaar van smarten in het leven onzer Yereeniging voor Hooger Onderwijs. Smart ontmoedigt zoo licht, smart kan de veerkracht zoo verlammen; handen traag en knieën slap maken. Doch als nu onder Gods bestel zulk een woord als het „tot de volmaaktheid voortvaren" tot ons komt en de ziel er vat aan krijgt; als in dat woord het „tot de voZmaahtheid voortvaren" op het hooge ideaal heenwijst, dan kan het niet anders of, al blijft ook nog de smart schrijnen, ontmoedigen en verlammen kan zij niet meer. — „Zij wandelen. Heer, in 't licht van 'tgodlijk aanschijn voort." * Op de jaarvergadering, op onzen Calvinistendag, zooals zij genoemd is, wordt onze Yereeniging voor vriend en vijand eerst recht zichtbaar. Haar huishoudelijke belangen worden besproken en zij zelf wordt toegesproken, bezield en bezielend; straks wil zij op haar meeting ook de tegenstanders ontmoeten en te woord staan. Maar ook onderling worden bij dit elkaar zien van geestverwanten, uit alle oorden des lands, nieuwe banden geknoopt en oude gesterkt. Yoor en achter dien dag ligt echter een heel jaar van stillen arbeid. Arbeid onzer leden en begunstigers; onzer correspondenten en agenten; arbeid van ons Directorium en zijn Amanuensis — en dat alles om mogelijk te maken den arbeid onzer Curatoren, Hoogleéraren en Studenten. Zulk een arbeid had ook plaats in het jaar 1897, en daarbij ging een ieder in zijn kring gemoedigd voort. Het woord van de jaarvergadering teekent dit geheele jaar, het Was een rustig maar tevens bezield arbeiden in het hooge bewustzijn, dat „voortvaren tot de volmaaktheid" roeping en plicht is. Aan opzienwekkende feifbn is dit jaar niet rijk geweest. De toekomstige biograaf onzer Yereeniging zal, toegekomen aan de beschrijving van haar achttiende levensjaar, kort kunnen wezen. Een jaar van gerustheid en stillen arbeid, doch zonder veel belangrijke gebeurtenissen. Onder de vruchten van den arbeid onzer jaarvergadering behoort nog de herkiezing van deu heer J. van Alphen tot bestuurslid en

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen