Twee-en-twintigste Jaarverslag van de Vereeniging voor Hooger Onderwijs op Gereformeerde Grondslag - pagina 66

LXVI

waarop schenkingen, erfstellingen en legaten aanvaard en die dus onveranderlijk zijn.

worden,

En vooral ook in art. 8, dat dezen eisch stolt: Niemand kan als directeur of curator optreden, dan na onderteekening der verklaring, dat hij voor zich zelven persoonlijk het . in art. 2 aangegeven standpunt aanvaardt, en bij al zijne handelingen als directeur of curator, en met name bij de benoeming van hoogleeraren, in de eerste plaats de handhaving van het daar uitgesproken beginsel beoogen zal. Terwijl voorts ook alle hoogleeraren zich door onderteekening moeten verplichten tot handhaving en naleving van het in art. 2 bepaalde. , De derde veronderstelling- in bovenstaande vraag is, dat die waarborg voor het Gereformeerd karakter van de Vrije Universiteit nog eenigszins versterkt is, doordat de Theologische faculteit met de Gereformeerde kerken in verband is gebracht. Op zulk een verband is men onzerzijds van den aanvang af bedacht geweest, gelijk bij de stichting, en ook later, herhaaldelijk en op allerlei wijze is uitgesproken. Het was echter nog niet mogelijk, althans niet met het gewenschte doel, voor 1887, wegens den toestand, waarin toen de Gereformeerde kerken hier té lande verkeerden. Maar daarna is het spoedig gezocht. In 1889 maakte het zelfs een hoofdpunt van besprekinguit op de jaarvergadering en meeting. En toen is een voorloopig verband tot stand gekomen op de eerstvolgende Synode der Nederl. Geref. kerken in 1891, en gecontinueerd in 1892 op de Generale Synode der vereenigde Gereformeerde kerken. De overeenkomst, waarbij dat verband is geregeld, is dit jaar in het jaarverslag nog eens overgedrukt, en behoeft dus nu niet meer herinnerd te worden. Hare hoofdzaak is wel, dat de benoeming van hoogleeraren in de Godgeleerdheid aan de goedkeuiing der Gereformeerde kerken onderworpen wordt, en niet, of althans zeer bezwaarlijk, geschieden kan, wanneer deze uit kerkelijk oogpunt tegen den persoon bezwaar hebben, en dat op het onderwijs in de Godgeleerdheid vanwege deze Kerken zeker toezicht wordt gehouden. Eindelijk is de vierde veronderstelling, waarvan de vraag uitgaat, deze: dat de bedoelde waarborg nog kan worden versterkt door een nauwer band met de Gereformeerde kerken. Immers, het bestaande verband raakt niet de geheele Universiteit, maar alleen de Faculteit der Godgeleerdheid. En voorts is bij die Faculteit zeer goed mogelijk, dat het medezeggenschap van de kerken nog wordt uitgebreid, zoowei in zake benoeming enz. van hoogleeraren, als met betrekking tot het toezicht op hun onderwijs. Hierbij moet nu echter in het oog worden gehouden, dat er geen sprake kan,wezen van het opofferen van de souvereiniteit in eigen kring. Bracht men de Universiteit geheel onder kerkelijk gezag, dan zou zij haar universitair karakter daardoor in beginsel hebben prijsgegeven. En voorts zou de Vrije Universiteit den waarborg voor haar Gereformeerd karakter daardoor niet versterken, maar juist integendeel ver-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen