Jaarboek 1927 - pagina 89

95

§ 18. Wetenschappelijke Samenkomst. Deze samenkomst werd Woensdag gehouden in de Poelezaal aan den Coolsingel en geleid door Prof. Dr. G. Ghr. A a 1 d e r s. Ditmaal nam zij niet den geheelen dag in beslag. Door ongesteldheid van Prof. Dr. J. Wille moest zijn onderwerp van de agenda worden afgevoerd en als gevolg daarvan werd nu slechts óón referaat behandeld. Te half een opende de voorzitter de samenkomst, liet zingen Psalm 33 : 2, ging voor in gebed en las 2 Petr. 1. Vervolgens sprak hij ©en kort inleidend woord, waarin de talrijke aanwezigen hartelijk verwelkomd werden. Spr. deelde mee, dat Prof. Wille niet meer ongesteld was, doch dat hij zijn referaat niet houden kon, omdat hem door ongesteldheid de gelegenheid tot voorbereiding ontbrak. Hierna was 'het woord aan Prof. Dr. J. R i d d e r b o s, tot het houden van zijn referaat over: Gereformeerde Schriftbeschouwing organische Opvatting.

en

Referent vangt aan met de opmerking, dat hij' de vraag naar de beteekenis der organische opvatting voor de Geref. theologie aan de orde stelt niet in haar ganschen omvang — al zal hij van het algemeene niet geheel kunnen zwijgen —• maar speciaal in verband met onze Schriftbeschouwing. Over het algemeen kan men zeggen, dat onder de mechanische opvatting of beschouwing wordt verstaan een zoodanige, die uitgaat van de afzonderlijke deelen of ideeltjes, door welker samenvoeging dan het geheel ontstaat, dat dus in den grond der zaak innerlijke eenheid'mist. Daartegenover gaat de organische opvatting uit van het geheel, waaruit de deelen worden verklaard- hierin ligt dan de innerlijke eenheid van het geheel van zelf opgesloten. In de oudheid wordt de mechanische denkwijze vertegenwoordigd door Democritus, de organische door Aristoteles. In het Christendom verkreeg de organische beschouwing (die in de Schrift reedp wordt gevonden, o.a. in de voorstelling van de kerk als het lichaam van Christus) een belangrijke plaats. Nagegaan wordt haar heerschappij over de geesten in de middeleeuwen, de organische leer als de bron van de teleologische beschouwing op wetenschappelijk gebied, de daarop volgende mechanische natuurverklaring, de opkomst van het Duitsche humanisme, de herleving van de mechanische natuurverklaring bij het individualisme, de tegenstand vaii Comte'en het opkomen van neo-vitalisme en energetische natuurleer, die de mechanische wereldbeschouwing principieel verwerpen. Gewezen wordt op do belangrijke plaats die de organische opvatting

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen