Jaarboek 1934 - pagina 35

33 Bergen moeilijkheden waren er toen de V.U. werd gesticht. Een geloofsstuk, naar menschelijk denken zonder uitkomst, maar het meel werd niet verteerd en de olie in de flesch ontbrak niet. Niet altijd brandt de vlam van geloof en geloofsvertrouwen even helder. Daarvan sprak Dr. Kuyper in 1912 dan ook in zijn rede: „Een geloofsstuk", waarvan ik tot slot deze woorden aanhaal, omdat ze een opwekking bevatten, die ons weer kan opvoeren naar de hoogten van het ideaal: „Wie het onderstaan durft om aan den afgehouwen tronk der Christelijke wetenschap weer een rijsken te doen uitloopen, bestaat een zoo hoog geloofsstuk en neemt voor God en menschen een zoo zware verantwoordelijkheid op zich, dat hij nimmer mag stilzitten. En daarom niet drie, maar vijf faculteiten, en in elke faculteit ten minste vijf hoogleeraren moet onze leus blijven. Daar moet het heen. Spoedig zelfs heen. En met minder mogen we geen vrede hebben. Broeders, laat de geestdrift van de eerste jaren onder ons terugkeeren. Laat het weer een bidden worden, omdat we in de toekomst van onze Stichting gelooven. Dan zal vanzelf die Stichting uitgroeien, dan zal ze, zooals vroeger nooit, opbloeien, dan zal ze vrucht bij volle korven dragen. Vrucht voor U en Uwe kinderen. Vrucht voor land en volk! Maar moge 'iict zijn, vrucht bovenal ook voor de eere van Uwen heiligen Naam, o Onze God, want Uw is het Koninkrijk en Uw is de kracht en Uw blijft de heerlijkheid tot in der eeuwigheid." Moge dit woord van Dr. Kuyper opnieuw bezieling wekken. Moge in dezen tijd van stoffelijken nood ons geloofsvertrouwen versterkt worden en de trouw van ons geloof uitkomen, ook daarin, dat we in gehoorzaamheid aan 's Heeren Woord dragen en sterken de Universiteit, die we van Hem mochten ontvangen.

§ 6.

Verslag Rede Ds. K. Fernhout. Alle

Gereformeerden.

Spreker vroeg een oogenblik volle aandacht voor het feit, dat nu, nadat de V. U. reeds haar halve eeuw-feest vierde, nog altoos een zoo groot deel der gereformeerde belijders in ons land zich op een afstand van haar houden. Hij wees er op, hoe teleurstellend dit is, bij de ernstige bedoeling van de stichters der Vereeniging om rondom de V.U. te V e r- en te h e r-eenigen allen, die de Gereformeerde belijdenis liefhebben; hoe onnatuurlijk het is, dat duizenden weigeren een Hoogeschool te steunen, die niets anders bedoelt dan de door henzelve beleden beginselen op wetenschappelijk gebied en in heel het leven van ons volk tot geldigheid en, zoo mogelijk, tot heerschappij te brengen; en hoe 2

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen