Jaarboek 1935 - pagina 68

66

§ 16.

Lotgevallen der Universiteit.

Rede van Prof. Dr. V. H. Rutgers, gehouden ter overdracht van het Rectoraat der Vrije Universiteit aan Prof. Dr. J . Wille op Woensdag 19 September 1934.

Mijne Heeren Directeuren, Curatoren, Hoogleeraren en Studenten der Vrije Universiteit en gij allen die herwaarts kwaamt om de plechtigheid van deze openbare Senaatsvergadering door Uwe tegenwoordigheid te verhoogen, Avete auditores, avete, moriturus vos saluto. Voor de overdracht van het rectoraat is deze vergadering bijeengekomen, maar alvorens als Rector Magnificus te expireeren wacht mij een laatste strijd, — niet met wilde dieren of gladiatoren, maar met de weerbarstige stof van de fata academica. Een wijze bepaling legt den Rector Magnificus als laatsten plicht op deze te verhalen, wijs niet alleen omdat dit lateren gedenkboekschrijvers hun taak verlicht, maar wijs ook om ons allen te nopen bij dezen mijlpaal van het academisch leven een oogenblik ons te bezinnen over den afgelegden weg. Bij het overzien van den afgeloopen cursus treffen allereerst onze aandacht de twee droeve gebeurtenissen die het Koninklijk Huis en het geheele Nederlandsche Volk in rouw hebben gedompeld: het verscheiden van H. M. Koningin Emma en van Z. K. H. Prins Hendrik der Nederlanden. De Universiteit heeft in dien rouw gedeeld; de heengeganen zijn in de vergaderingen van den Senaat en op colleges herdacht; aan H. M. de Koningin en aan de leden van het Koninklijk Huis zijn brieven van rouwbeklag gezonden; bij de begrafenis van Z. K. H. Prins Hendrik der Nederlanden is Uw Rector tegenwoordig geweest. Ook op dit oogenblik wijden wij aan de betreurde ontslapenen een woord van weemoedig herdenken. Beiden zijn uit den vreemde, uit Duitschland, herwaarts gekomen; maar beiden zijn met het Nederlandsche volk geheel één geworden. Beiden bracht hun levensroeping op de verheven maar moeilijke plaats naast den koninklijken troon; beiden wisten van die plaats door eenvoud, natuurlijkheid, hartelijkheid, toewijding aan den arbeid dien hun hand vond om te doen, den weg tot het hart van ons volk te vinden. Wij gedenken ook met groote dankbaarheid de jaren waarin H. M. Koningin Emma als Regentes de teugels van het bewind voerde. Maar wij bewaren toch haar beeld vooral als dat van de Koningin-Moeder, die na haar aftreden als Regentes vijf-en-twintig jaar onder ons verkeerde, en wier beminnelijke persoonlijkheid de vereering, die het Nederlandsche volk Haar als voortreffelijke Regentes en voorbeeldige Moeder toedroeg, heeft verinnigd tot een diepe warme liefde. Ook aan

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen