Jaarboek 1935 - pagina 82

80

wordt door de traditie, door den academischen mos, goeddeels ondervangen. Voor sleur en voor heerschzucht blijft aldus ook de deur gesloten. Met vreugde vervul ik echter mijn laatste taak, omdat ik mijn ambt aan U, collega Wille, mag overdragen. Ik weet dat gij niet zonder aarzeling U bereid hebt verklaard, dit ambt te bekleeden. Er is zeker niemand onder ons die meer dan gij in en voor zijn hoogleeraarsambt leeft. Indien de administratieve en maatschappelijke plichten die het Rectoraat oplegt, naar Uw gevoel te veel inbreuk maken op den tijd dien gij aan de beoefening der wetenschap wijdt, dan trooste U de gedachte, niet aan den glans van het hooge ambt, — want dat zou U geen troost zijn, — maar aan de waarde van het academisch zelfbestuur; primus inter pares zult gij zijn, ja, maar daarin aller dienaar. Zoo leg ik U de rectorsketen op de schouders, verheven sieraad, — maar, als keten, ook symbool der dienstbaarheid. Tors haar met opgewektheid. Van de zorg waarmede gij Uw ambt zult bekleeden zijn wij zeker; blijve het van zorgen vrij. Groeie en bloeie onder Uw wijs beleid onze Universiteit. Salve Rector, iterum iterumque Salve.

§ 17. Wetenschappelijke Samenkomst. Woensdag 4 Juli werd te 's-Hertogenbosch in „Casino" te half elf de wetenschappelijke Samenkomst aangevangen, welke vergadering ditmaal gepresideerd werd door Prof. Dr. D. H. Th. Vollenhoven. Na het gemeenschappelijk gezang — Psalm 68 : 17 —, de lezing van een gedeelte der H. Schrift — Psalm UI ^—, en het gebed, sprak de voorzitter een kort openingswoord. Openingswoord Prof. Vollenhoven. Spr. heette alle aanwezigen hartelijk welkom. Inzonderheid richtte hij zich daarbij tot de Brabantsche vrienden der Vrije Universiteit, die, hoewel klein in getal, in toewijding voor de zaak waarlijk niet bij het overige deel van het land achter staan. Spreker memoreerde het getuigenis van een historicus uit vroeger tijd, die speciaal de Bosschenaars prees om hun moed tegenover den vijand, hun trouw aan den landsheer, hun zorg voor het onderwijs en hun liefde voor gebrekkigen. Anders dan vroeger, heeft men in de verhouding van Brabant tot Holland thans gelukkig niet meer met

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen