Jaarboek 1935 - pagina 37

35

gevolge van dien strijd wordt uitgestooten, is er hier harmonie, hier eenheid, verstaan elkaar niet alleen meer of minder ideaal de personen, maar verstaan elkaar de beoefenaren der wetenschap, die immers eenzelfde uitgangspunt en een zelfde doel hebben. Een tweede terrein, waarop deze kracht openbaar wordt en bestaat, is dat van de verschillende levenskringen. Tegienover de onware beschuldiging, vaak geuit, dat de Vrije Universiteit ons volk verdeelde en bedoelde te scheiden, het belijdend en het niet-belijdend deel, stellen wij de samenbindende kracht dezer stichting. Waar zij de verschillende wetenschappen verbindt, bindt ze ook samen de terreinen, die met deze wetenschappen m.eer of minder nauw samenhangen. Zij laat zien, in beginsel en in de practijk, dat kerk en staat twee eigen werelden zijn, maar hoe deze en waar deze elkaar kunnen en moeten tot steun zijn. Zij legt de verhouding bloot, die er bestaat, ideëel gezien, en bevordert deze in de practijk, tusschen staat en maatschappij. Zij toont met de daad, dat daar is een levend contact tusschen de wetenschap en het werk der barmhartigheid, tusschen de studie en het practisch onderwijs. Daar begint een legertje te komen van vooraanstaande mannen op elk gebied, aan onze eigen Universiteit geschoold, en daardoor één leger; de samenbindende kracht daarvan mag niet onderschat. En ze wordt ook in de verbanden, waarin de Universiteit reeds leeft, gezien. Ook is sterk en van veel beteekenis, de samenbinding tusschen wat anders ver uit elkaar pleegt te liggen: de geleerde wereld en het volk, de mannen van studie en de eenvoudige Christusbelijders. Daar is en is bezig te groeien een eigenaardige liefde tot o n z e Universiteit, o n z e professoren en studenten, o n z e juristen, o n z e literatoren, o n z e natuurkundigen; moge 't spoedig zijn ook: onze medici, (over predikanten spreek ik nu maar niet). Daar is ook een samenbindende kracht in de Vrije Universiteit van alle Gereformeerden. Dit noemen we het laatst; het is misschien noff het meest een wensch, een ideaal, een opgave; een wezenskenmerk is het toch wèl. En alle gebrek aan realiseering doet aan de kracht,, die in de Vrije schuilt, niets af. Trouwens men ziet, nationaal èn internationaal, ook de werkelijkheid, ook de vrucht, de samengebondenheid, steeds toenemen. Vandaag vieren we ten overvloede de samenbindende kracht tusschen Noord en Zuid, tusschen mannen en vrouwen en — ik hoop — tusschen de Vrije Universiteit en allen, die deze vergadering, bezochten. En lang leve, in innigste samenbinding met Gods Woord en ons Gereformeerde volk, de Vrije Universiteit!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen