Jaarboek 1935 - pagina 39

37

gij, op verre na zijn we er nog niet. Het getal hoogleeraren moet nog minstens verdriedubbeld. Verdriedubbelen moet zich dus óók de spankracht van Uw liefde en toewijding, — of.... wat deze school, naar haar bestek, moet worden, wordt ze nooit." De Vrije Universiteit, bij de intrede in het leven „met den Universiteitsnaam tot blozens toe verlegen", is uitgegroeid tot een Universiteit, die, naar het woord van den Senaat van een der Rijks Universiteiten, onder de Nederlandsche Universiteiten een eervolle plaats inneemt. En met de uitbreiding heeft zich de spankracht verdubbeld, zoodat in de financieele behoeften van deze groeiende Stichting steeds werd voorzien. Werd voorzien. Helaas bekruipt ons nu wel eens de zorg of alle medewerkers er voldoende van doordrongen zijn, dat ook heden nog noodig is dat in den teerkost op den weg wordt voorzien. Zeker, er wordt nog ontzaglijk veel voor de Vrije Universiteit gedaan en geofferd. Allerlei middelen 'worden beproefd om in stand te houden wat ons in Gods gunst geschonken werd. En toch, de contributies bleven nog steeds met een bedrag van ruim veertigduizend gulden onder het bedrag, dat de jaarvergadering van 1927 noodig oordeelde en dat werd toegezegd door die representatieve vergadering. En toch, het is nog steeds zoo, dat alleen reeds van de kerkelijk Gereformeerde belijders nog geen zevende deel in de registers van leden en contribuanten der Vrije Universiteit bekend is. De tijdsomstandigheden zijn zoo moeilijk, is de algemeene klacht. Directeuren zijn daarvan ten volle overtuigd en toch meenén zij, dat het zelfs onder de tegenwoordige omstandigheden niet noodig zou zijn, dat de exploitatierekening over 1934 met een tekort van ƒ 12656.05 sluit, een tekort, dat eigenlijk nog ƒ 10.000.— hooger moet worden gedacht, omdat de extra bijdrage van f 10.000.— een schenking is, waarvoor Directeuren in dezen tijd dubbel dankbaar zijn, maar waarop niet gerekend mag worden voor yolgende jaren. Niet noodig, dit tekort. Immers het aantal bijdragen is veel te laag. Per vijf belijdende leden van de Gereformeerde Kerken één contributie voor de Vrije Universiteit is een zeker te bereiken ideaal. Ware dat bereikt, dan was er geen tekort. Directeuren zijn zeer dankbaar voor de groote toewijding van in de organisatie werkende broeders en zusters, die altijd trachten dat ideaal te bereiken. Maar zij mogen toch niet verheelen, dat in de organisatie nog al te veel zijn die niet doen wat van hen verwacht wordt. Die al te veel met bezwarende omstandigheden rekenen en daarom zelfs niets doen tot uitbreiding van het aantal contribuanten. Broeders, „naar menschelijke wijs gesproken ligt in Uw hand ons bestaan", om van groei maar niet te spreken.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen