Jaarboek 1937 - pagina 71

69 het Hooger Onderwijs gebonden was aan den Christus der Schriften, een Universiteit, geworteld in de historie van ons volk, nauw verbonden met de nooden van het volk en gedragen door het geloof van dat volk: de waarachtige levensbeginselen naar de Heilige Schrift. Er is reden, dit thans elkaar nog eens te zeggen vóór de levensavond van de ouderen onder ons ten volle gekomen is en daarmede de tweede periode van onze Universiteit tot het verleden behoort. Immers, dit jaar is aan onze Universiteit niet voorbij gegaan, zonder dat wij het verlies hebben moeten betreuren van één dier mannen, die met groote toewijding in onze academische gemeenschap had gewerkt. Op 25 Februari van dit jaar werd Prof. Dr. Leendert Bouman uit ons midden weggenomen. Prof. Bouman was vanaf 1907 aan de Vrije Universiteit verbonden. Begiftigd met een helder verstand en een buitengewone werkkracht, heeft hij gedurende een reeks van jaren zijn beste krachten en rijke gaven onder moeilijke omstandigheden aan onze Universiteit geschonken en in snellen gang op het uitgebreide veld van zijn wetenschappelijken arbeid een eigen plaats veroverd. Hij maakte het zichzelf niet gemakkelijk en wij jongeren zullen nooit voldoende verstaan, hoe groot de spanning in zijn leven is geweest. Opgegroeid in een streng godsdienstig millieu, een actieve geest, die in groote wetensdrang, rusteloos streeft naar meer inzicht, overtuigd van de onschatbare waarde, die het natuurwetenschappelijk materialisme voor de ontwikkeling der geneeskunde in zijn dagen had, trachtte hij tot een synthese tusschen wereldbeschouwing en wetenschap te geraken, worstelde hij om een inzicht, dat de krachten, die in hem werkten, in evenwicht hield. Opgeleid en aanvankelijk staande in de periode van het natuurwetenschappelijk denken, bracht zijn veelomvattend werk hem al meer in aanraking met de nieuwste stroomingen in de biologie en met een verrassende intuïtie zag 'hij de belangrijkheid van deze opkomende richting. In de spanning tusschen deze tweeërlei kenvorm in het biologisch onderzoek was hij een vorscher, die, meegaand met zijn tijd, de band aan het verleden vasthield. Dat was het kenmerk van heel zijn leven. Van het begin van zijn loopbaan tot aan het einde draagt zijn arbeid het stempel van den onderzoeker op de kentering van de 19e en de 20e eeuw. Toen Bouman zijn levenswerk aanvaardde, stond hij alleen, hij was de eerste niet alleen in de medische faculteit, maar de pionier en jarenlang de eenige op 'het terrein van het natuurwetenschappelijk onderzoek aan onze Universiteit. Hij heeft op het veld van zijn onderzoek een hoogte bereikt, die slechts aan weinigen wordt geschonken. Nimmer voldaan over eigen arbeid, ontbrak hem krachtens zijn zelfanalyse dikwijls het vertrouwen, waarop hij vanwege zijn praestaties recht had. Daarom had hij behoefte aan een

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen