Jaarboek 1937 - pagina 38

36 op verschijnselen, die de vrees doen opkomen voor het tegendeel en die dus krachtverlies in stede van verhoogde krachtsinspanning brengen? Daarom bekruipt mij wel eens de twijfel. Als ik het oor te luisteren leg, dan verneem ik wel eens klanken, die mij met zorg voor de toekomst vervullen. Voor de toekomst ook van onze Universiteit. Er wordt, zoo ben ik geneigd te zeggen, soms wel wat veel gedisputeerd, zoo niet getwist. De stichter van onze Universiteit heeft eens van zijn „Standaard" gezegd, dat dit blad geen strijd moest voeren tegen eigen geestverwanten. Omdat het verwijdering veroorzaakt tusschen hen, die bijeenhooren; ook omdat er genoeg te strijden valt tegen de tegenstanders. Die wijsheid wordt in onzen tijd wel eens wat al te veel uit het oog verloren. Men disputeert over alles; ook over zaken, waarvan men het nut soms'met een vergrootglas niet schijnt te ontdekken. Het ligt allerminst in mijn bedoeling een standpunt in te nemen, dat neerkomt op starre onveranderlijkheid van en even star vasthouden aan wat ons door een voorgeslacht is overgeleverd. Er is ontwikkeling ook van de kennis der Goddelijke Openbaring en het is roeping aan die ontwikkeling onze bijdrage te leveren. Mede daarvoor is onze Universiteit in het leven geroepen. Maar zal het goed zijn, dan moet daarbij tweeërlei in het oog worden gehouden. Ten eerste bedenke men, dat inzicht en wetenschap niet eerst in onze dagen geboren zijn. Ons past óók eerbied voor wat de voorgeslachten ons hebben overgedragen. Het is denkbaar, dat zij sommige vraagstukken niet diep genoeg hebben doorgedacht, denkbaar ook, dat zij, als beginners aan de uitwerking van problemen, niet alle aspecten ervan dadelijk hebben overzien, maar men vergete dan niet, dat zulk een critiek en soms met meer recht, óók kan gelden voor hen die thans zeggen het beter te weten. En ten tweede wijs ik opnieuw heen naar Huizinga's „boosheid des oordeels". Die boosheid is er altijd wel geweest, maar niemand zal tegenspreken, dat zij thans hoogtij viert. En zoo kan het dan licht gebeuren, dat een zelfs zuiver wetenschappelijke bespreking van een vraagstuk, waarbij verschil van gevoelen openbaar wordt, ertoe leidt, dat de minder geschoolden een scheiding gaan maken tusschen hen, die het goed weten en anderen, die geacht worden aan den verkeerden kant te staan. Was het nu nog maar als in vroegeren tijd, toen de geleerden spraken in het Latijn en in elk geval meestal van die taal gebruik maakten, als zij gingen schrijven, dan ware dat gevaar niet zoo te duchten, maar thans bemerkt men om zich heen soms heel duidelijk, dat er niet in het Latijn gesproken of geschreven is. Of, om het anders te zeggen, dan blijkt soms, dat de geschiedenis van Gilead en Efra'im uit Richteren 12 zich ook in onzen tijd weer

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen