Jaarboek 1961-1962 - pagina 88

zijn behoort te leiden tot het erkennen van zwaardere verplichtingen. 1) Naar vanzelf spreekt moeten de jonge academici opgevangen en geleid. Niet alle kans om fouten te maken dient te worden uitgesloten. Aristoteles zei dat de beste wijze op de harp te leren spelen was op de harp te spelen. 2) Zo goed als er voor hoogleraren vrijheid tot verbijzondering bestaat, moet zij er voor de studenten zijn De weg tot zelfstandige studie zij niet afgesneden. Zelfs de vrijheid om tijd te verknoeien kan beter zijn dan reglementering. 3) Een nauwe binding aan persoonlijke opvattingen, het scheppen van de noodzaak om bepaalde dictaten te hebben doorgenomen kunnen verkeerd werken. De volstrekt onbevooroordeelde wetenschap is een hersenschim. Ook de subjectiviteit moet niet tot schade der studenten te ver worden doorgevoerd. Zij eindigt evenzeer in onwezenlijkheid. Wat vreemd is intussen dat de studenten, die zich zo onafhankelijk meestal voordoen in de praktijk om leiding plegen te vragen; beslist zonderling moet het genoemd, dat Ze bij alle vooruitstrevendheid sterk behoudzuchtig zijn. Reeds hun vergadertempo is van een vervlogen periode, toen ieder nog tijd had. Het finantieel onbezorgde, door studie weinig verstoorde studentenleven, wordt weinig meer aangetroffen. Andersens sprookje van de echte student, die op de bovenste verdieping woonde en geen cent bezat werd werkelijkheid. 4) Ook in Engeland verdween de oppasser die zijn meester de dag na de gezellige avond complimenteerde met de gelukkige conversatie van zijn gasten. 5) Zeldzaam wordt de student, die van de 800 aan de universiteit gesleten dagen, er 791 op de rivier doorbracht, 9 dagen in bed vertoefde en één dag had uitgetrokken om moeder en zusters de academie met haar omgeving te laten

^) Jakob Barion: Universitas und Universitat 65. ^) Zie Hector Hetherington: The Social Function of the University. London 1953, 16. ^) Vergelijk John Steegman: Cambridge, 114. *) Aangehaald door W. A. 't Hart: Studenten van haver tot gort, Delft 1957, 100. 5) Dacre Baldon: Oxfort Life. London 1937, 29.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen