Jaarboek 1961-1962 - pagina 79

overdrachtsrede

instituut ter opleiding van hen die een klein menselijk kengebied bestreken, ze lokten niet aan. De hoogleraren voorzover niet tot gemakzucht vervallend, wisten nauwelijks of zij nu meer zouden onderzoeken dan wel onderrichten, of zij een laboratorium-afdeling ongeveer als zakenman, een academie ongeveer als regent zouden leiden dan wel of zij de wetenschappelijke instelling waaraan zij verbonden waren naar buiten zouden vertegenwoordigen; ook bestond er nog de mogelijkheid de wetenschap in brede kring uit te dragen om te beletten dat universiteit en volk van elkaar zouden vervreemden, i) De studenten konden niet worden geboeid door een uit het verplicht volgen van een overvol rooster bestaande opleiding, waarin zij vrijwel nummers waren, en die hen zich verstandelijk uitgeput, geestelijk uitgehongerd deed gevoelen. 2) De verhouding tot de staat en tot het bedrijfsleven werd als delicaat onderkend. Men besefte dat de onmogelijkheid om het universitair onderwijs uit particuliere bron te financieren niet tot te grote gebondenheid aan de overheid diende te leiden. 3) Men poogde rekenschap te geven van de mate waarin de universiteit zelf en haar dienaren zich aan de politiek mochten wijden. 4) Grote zorg werd besteed aan het uitzetten van de grenslijn die geoorloofde democratische vrijheid van geestesknechting scheidde. 5) Tegen inbreuk vanuit de maatschappij *) Vergelijk over het hoogleraarsambt Irwin T. Sanders in: Issues in University Education 114. ^) Men zie het getuigenis van de student D . J. Davies bij George F. Kneller: Higher Learning in Britain, Berkeley and Los Angelos 1955, 151. ^) The Problem facing British Universities. London 1948, 101 e.v.; Ludv/ig Raiser: Die Universitat im Staat. Heidelberg 1958, 35. *) Tekenend is hoe Emil Seckel nog menen kon: Staat, Volk, Universitat. Berlin 1921, 16, dat een niet politieke benadering der universiteiten de sterkste afweer van het radicalisme zou betekenen. Bij Hans Anger: Probleme der deutschen Universitat. Tubingen i960, 344, vindt men de uitslag van een opinieonderzoek naar de vraag of de studenten, de hoogleraren, de universiteit aan politiek behoren te doen. ^) Verwezen zijn naar Karl Jaspers und Kurt Rossmann: Die Idee der Universitat, Berlin 1961, 8-9, 94, voorts zie men Werner Thieme in Universitat und moderne Gesellschaft 63; Jakob Barion Universitas und Universitat, Bonn 1954, 94.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen