Jaarboek 1964 - pagina 102

Vrijheid en onzekerheid inzonderheid bij Rudolph Bultmann I. In contemporaine West-Europese filosofie en theologie treffen wij als een grond-zekerheid aan, dat er, zo zeker als de mens mens, de wereld wereld, en God God is, geen grondzekerheden kunnen bestaan. Want de mens is in de kern van zijn mens-zijn vrijheid als vrije beslissing in het concrete heden. Aan dit karakter der beslissing zou onherstelbaar letsel zijn aangebracht, wanneer zij niet riskant zou zijn, een ,,Wagnis", gericht op de onzekere toekomst. Tegelijk zou aan de irrationaliteit, haar duisternis en onberekenbaarheid van ,,de wereld" en 's werelds verloop onherstelbaar letsel zijn toegebracht, indien 's mensen ontmoeting met de wereld niet de ontmoeting met een donker „Schicksal" zou zijn, dat ons temidden van de onzekerheden moet werpen. E n voorts zou God Zijn goddelijke vrijheid kwijt zijn, indien Gods openbaring zou inhouden, dat Zijn openbaren zou resulteren in een ge-openbaard-heid, waardoor wij zeker wisten, wie en wat wij aan God hebben. Duidelijk schrijft Bultmann dit neer in de volgende uitspraak: ,,Seine (n.l. Gods) OfFenbarung ist Offenbarung nur in actu und wird nie zur Offenbartheit" (Glauben und Verstehen, III, 120/121). 's Mensen streven naar „Sicherung" is voor Bultmann de grond, waarom de openbaring van God in het kruis van Christus, en het geloof hierin, een skandalon moeten zijn voor de mens, en waarom het christelijk geloof nooit anders dan iets bevreemdends kan zijn, en dit altijd zal moeten blijven (G.U.V., III, 211). Karl Jaspers' verzet tegen het geloof in Gods openbaring, die verbonden zou zijn met een historische gebeurtenis (die van Jezus van Nazareth en zijn kruisdood) is z.i. het gevolg hiervan, dat Jaspers niet bereid is, „sich gegenüber dem ihm hier und jetzt begegnenden Wort Gottes völlig zu entsichern" (G.u.V., III, 211). En Bultmann gaat dan als volgt voort: „ E r (n.l. Jaspers) sichert sich gleichsam durch eine Metaphysik, in der vorgezeichnet ist, wann und wo Gott reden könne. Es scheint mir, dasz er um seiner Selbstsicherung willen Gott, der immer nur ein auf mich zukommender Gott sein kann, zu einer zeitlosen Welt des Geistes vergegenstand102

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen