Jaarboek 1970 Vrije Universiteit Amsterdam - pagina 64

Ik zou in de derde plaats vanmiddag kort willen motiveren, waarom ik in het bijzonder blij ben, dat het de senaat van de Vrije Universiteit was, die dit besluit nam. Er is mij gezegd, mijnheer de rector: „je zult het op 20 oktober wel over Luther hebben". Dat zou heel goed kunnen, want van Luther zijn een paar nog al duidelijke uitspraken over juristen bewaard gebleven. Niet alleen de bekende, dat men niet voor niets zegt ,,Ein rechter Jurist, böser Christ", maar ook die andere, die iets meer keuze laat, t.w. ,,iedere jurist is óf een schalk of een ezel". En in het bijzonder toepasselijk op mij zei hij op de dag voorafgaande aan een promotie aan de juridische faculteit: „Morgen wordt weer een nieuwe slang tegen de theologen gecreëerd". Maar tot Uw troost, mijnheer de rector, zei hij echter, staande op de kansel - dus met meer gezag - tijdens een prediking tot de vaders en moeders, dat zij hun kinderen op school moeten houden, dat juristen zijn: profeten, priesters, engelen, ja heilanden (welteverstaan) in het rijk van de keizer. Het zijn niet zozeer deze oordeelvellingen van Luther over juristen, die mij bewegen hem ter sprake te brengen. Als iemand - naast mijn vader, Talma en Slotemaker de Bruine - invloed geoefend heeft op mijn denken, dan was het Luther. Ik ben opgegroeid in het gezin van een Lutherse vader en een gereformeerde moeder. Dit laatste betekende, dat ik van jongsaf met de Vrije Universiteit werd geconfronteerd, want als op zaterdagmiddag de collectebus van de Vrije Universiteit langs kwam, offerde mijn moeder, hoewel ze zeer bewust van A en niet van B was - de ouderen onder U weten wat dat betekent -, in die bus van de Vrije Universiteit geloof ik meer dan de andere gezinsleden met elkaar aan de Lutherse kerk gaven. Reeds toen heb ik ervaren, dat Kuyper 90 jaren geleden de waarheid sprak, toen hij het had over de minstgeachten uit het niet-denkend deel der natie, van de ploeg en van de meeltrog aanlopend, om de penningen bijeen te brengen voor de universiteit. En toch is dezelfde universiteit voor een niet onbelangrijk deel oorzaak althans aanleiding, dat ik niet mijn gereformeerde moeder doch m'n Lutherse vader ben gevolgd. In de kring toch van het toenmalig calvinisme werden voor mijn besef in de polariteiten tussen Gods transcendentie en zijn immanentie, tussen wet en evangelie, tussen ernst en blijdschap - om niet meer te noemen - accenten gelegd, die, hoezeer ik ook van respect vervuld was voor hetgeen het calvinisme voor Nederland betekende, mij het bier van Wittenberg beter deden smaken dan de wijn uit Geneve. Ik mag ook niet verzwijgen, dat in later tijd misschien niet de wijsbegeerte zélf, die aan deze universiteit werd gedoceerd, maar dan toch wèl de consequenties die sommigen uit deze filosofie trokken met betrekking tot de medezeggenschap, de bedrijfsorganisatie en de ordening van het sociaal-economisch leven, mij 62

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen