Jaarboek 1972-1973 - pagina 63

Slotwoord van Prof. mr. I. A. Diepenhorst, Rector Magnificus Belast met de verantwoordelijkheid in deze voorname bijeenkomst het laatste, zo niet beslissende woord te spreken, zal ik - de flikkering van hoop op de receptie in veler oog bespeurend - uiterst kort mij van mijn plicht kwijten. Dit zal te beter gaan omdat ik in afwijking van de wet universitaire bestuurshervorming geen overleg met de rectorale vakgroep heb gepleegd en aldus minstens drie vergaderingen academische tijd heb gewonnen. Namens de Vrije Universiteit, als haar naar buiten vertegenwoordigend rector magnificus sprekend, betuig ik grote erkentelijkheid jegens de Vereniging voor wetenschappelijk onderwijs op gereformeerde grondslag dat zij dit gebouw waarin wij ons bevinden ter beschikking stelt en dat zich voortaan weliswaar onder de onmiddellijke hoede van het universitair bestuur bevindt, doch dat voor alles de eigenlijke academische arbeid, onderwijs en onderzoek, moet mogelijk maken. Inzonderheid u, professor Sizoo als voorzitter der Vereniging hebt begrepen dat de wetenschap van heden geen genoegen neemt met de ton van Diogenes, dat een hogeschool als de onze aan een computer en niet aan een rekenlat, aan een energiecentrum en niet aan Maagdenburger halve bollen, aan een bastion en niet aan een barak behoefte heeft. Dat iemand van uw jaren zich met zoveel geestdrift voor de Vrije Universiteit heeft ingezet, vormt voor ons een aansporing. Er is opgemerkt dat een universiteitspresident naast andere eigenschappen die van Koning Midas - een zeer bezienswaardig vorst van Alexander de Grote, van Macchiavelli en van Augustinus in zich moest verenigen. Ik geloof dat de hier geboden opsomming uw persoon nog niet tenvolle tekent. Met dit gebouw is ieder ingenomen. De studenten, want het heeft de bruikbaarheid voor bezettingen bewezen. De hoogleraren, want het is dag en nacht geopend en leent zich tot hervatting der middeleeuwse gewoonte om te vijf uur 's ochtends college te geven. Deze betonnen kolos bevredigt allen die hier werkzaam zijn, want hij bezit een cantine voor twaalfhonderd personen. Er is een klein openluchttheater, wij verheugen ons in een carillon dank zij professor De Gaay Fortman, die sedert jaar en dag in hofkringen vertoevend, de laatste weken zich weer in regeringskringen beweegt en die nu heeft willen optreden in de rol van universitair beiaardier op grondslag; ik had nooit verwacht een torencompositie als resultaat van zijn vaardigheid te kunnen beluisteren; een orgelbespeling door hem uitgevoerd, is mij gelukkig bespaard. Met voldoening stel ik overigens vast dat wij ons tot de meest muzikale academie van het land ontwikkelen, daar wij heden ook nog een uiterst fraai orgel 6i

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen