Jaarboek 1972-1973 - pagina 59

vlag, die de lading niet dekte. Belangrijker nog is in verband met het heden - het naar alle kanten openliggende heden - dat die legitieme vraag naar precisie en geloofwaardigheid gesteld wordt in een tijd, waarin de wetenschap zich niet bevindt op een afgesloten terrein, interessant voor de bezichtiging, maar voor de meesten een vreemde, onbegrepen aangelegenheid. Het is duidelijk, dat de wetenschap steeds meer betrokken werd op de totaliteit van het leven in de wereld, het leven der mensen, het uitzien naar de toekomst en haar mogelijkheden. Het zou ten enenmale onjuist zijn te denken, dat deze ontwikkeling der wetenschap ontstond uit de neiging tot practicisme en pragmatisme ten koste van het echt wetenschappelijke. Veelmeer was het de ontwikkeling van de wetenschap zélf, die leidde tot een stand van zaken, waaruit bleek, dat ze maar niet was een fascinerend onderzoek, maar het leven zelf raakte, beïnvloedde en in menig opzicht ging bepalen. Ik denk daarbij niet alleen aan de natuurwetenschap en aan allerlei daarmee samenhangende nieuwe en wijde perspectieven en horizonten van het menselijk kennen, maar ook aan allerlei anthropologische vragen, aan de medische wetenschap, de psychologie, de zee van mogelijkheden, die soms zegenend, soms manipulerende mogelijkheden blijken te zijn. Een van de knapste R.K.-theologen van onze tijd, uiterst progressief, spreekt t.a.v. de genetische manipulatie van een ons overvallende radeloosheid. Niet zozeer de verwijding van onze horizon zelf is adembenemend, maar wat binnen die horizon zichtbaar en mogelijk werd en wat voor menigeen dan die future-shock veroorzaakte. Daarbij greep geen zwenking plaats van de theorie naar de praxis, maar een onthulling van de betekenis van de wetenschap vóór de praxis en daardoor kregen als vanzelf de vragen naar de zin, de toekomstgerichtheid en de geloofwaardigheid der wetenschap een nieuwe actualiteit. Voor de Vrije Universiteit betekent dat onherroepelijk en onvermijdelijk de radicale onmogelijkheid van het irritant-pretentieuze, van het zich voorstaan op, van het onvruchtbaar isolement, nu uit de ontwikkeling der wetenschap zelf blijkt, dat hier alleen nog maar sprake kan zijn van een uiterste bescheidenheid en van een nieuwe verantwoordelijkheid op weg naar de toekomst. Het is waarlijk niet toevallig, dat het onlangs kwam tot een nieuwe formulering van de grondslag onzer universiteit, waarin woorden voorkomen, die zo zwaar geladen zijn dat niemand ze meer in een sfeer van zelfverheffing kan hanteren zonder zich belachelijk te maken. Wie het nieuwe V.U.-magazine leest, ontdekt in talloze thema's hoezeer het ganse leven van mens en wereld in zicht komt, niet als een vlucht uit de wetenschap naar het nut, maar op de weg der wetenschap zelf. 57

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen