Jaarboek 1973-1974 - pagina 24

Een derde factor vormt de voortdurende groei van het aantal studenten. Willen we de kwaliteit van het onderwijs handhaven dan moet er elk jaar meer tijd in onderwijs worden gestoken; en dat onderwijs moet, grosso modo, worden verzorgd door dezelfde mensen, en worden gefinancierd met dezelfde middelen die mee bestemd zijn voor onderzoek-activiteiten. Nu de toename van het personeelsbestand geen gelijke tred houdt met de toename van de onderwijslast, wordt door de stagnatie in de groei in mankracht, het onderzoek kind van de rekening. Dit is een ernstige zaak, die op langer zicht bovendien nog een negatief effect zal hebben op de kwaliteit van onderwijs en onderzoek beide. Uit gesprekken met docenten blijkt dat zich in de praktijk al de eerste verschijnselen van afbraak voordoen. Het onderzoek wordt de dupe van het samenvallen van een toename van de vraag naar wetenschappelijk onderwijs en de bezuiniging op de universitaire budgetten. Dit is maar een globale schets van de stand van zaken. Professor Jonker, aftredend lid van het college van bestuur, heeft recentelijk een beschouwing geschreven over universitair onderzoek, gericht op de situatie aan de Vrije Universiteit, die als bijlage in het komende jaarboek van de universiteit zal worden gepubliceerd.*) Met zijn toestemming geef ik hier een, goeddeels geciteerde, samenvatting van paragraaf 3 uit zijn betoog, handelend over de structurele veranderingen in de onderzoek situatie. De voornaamste vraag waarvoor wij staan is: hoe kan de kwaliteit van het onderzoek worden verbeterd. Deze vraag komt met steeds groter kracht op ons af, niet alleen omdat - zoals ik al heb betoogd - de omstandigheden waaronder de universiteiten op het ogenblik werken het klimaat voor het onderzoek ernstig bedreigen, maar ook omdat deze toestand vanuit de aard van de wetenschapsbeoefening zélf wordt verscherpt. Elk weten en alle kennis heeft in zich de drang naar uitbreiding, verdieping en vernieuwing; elke wetenschap groeit. Er komen steeds nieuwe mogelijkheden voor onderzoek bij, er ontstaan interdisciplinaire gebieden, waarin verschillende wetenschappen samenwerken. Deze groei van elke wetenschap, die zich uit in steeds verdere specialisatie èn de uitbreiding van het aantal wetenschappen zet de idee van de universiteit als overkoepehng van alle wetenschappen van binnen uit onder een steeds grotere druk. De eenheid van de wetenschap en de volledigheid van de universiteit gaan bij deze ongeremde drang tot uitbreiding verloren. *) Zie blz. 189 e.v.

24

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen