Jaarboek 1975-1976 - pagina 67

De eens zo gevierde spreker, heeft naderhand ook de vereenzaming gekend. Zuidema behoorde tot de verontrusten in de Gereformeerde Kerken. De opkomst van de nieuwere theologie gaf hem vele zorgen. Tegen het onbegrensde oecumenisme van de Wereldraad van Kerken kreeg hij hoe langer hoe meer bezwaar. En de marxistische sympathieën onder studenten van zijn eigen universiteit waren hem een doorn in het oog, om niet te zeggen, een doorn in het hart. En Zuidema heeft niet gezwegen! In 1971 werd Zuidema geëmeriteerd. Op 12 februari 1972 vond in de besloten kring van familie en vrienden/kollega's het officiële afscheid plaats. Bij die gelegenheid werd Zuidema bij monde van de toenmalige rector magnificus prof. mr. W. F. de Gaay Fortman benoemd tot ridder in de orde van de Nederlandse Leeuw. Voor de aan koningshuis en vaderland verknochte Zuidema een ongedacht, ontroerend moment. Bij dit afscheid werd hem tevens een Festschrift aangeboden, een bundeling van eigen artikelen, in het Engels vertaald. Onder de sprekende titel Communication and Confrontation (uitgegeven door Van Gorcum/Assen en J. H. Kok/Kampen). De bundel is voorzien van een uitgebreide bibliografie, die een indruk geeft van het omvangrijk oeuvre van betrokkene. De laatste zes jaar van zijn leven namen Zuidema's krachten langzaam maar zeker af. Vanaf mei 1970 was ook zijn gezichtsvermogen ernstig aangetast. Maar hij bleef als „ziende de Onzienlijke". Zo zal hij ook voortleven in de herinnering van zijn leerlingen en vrienden. J. Klapwijk

65

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen