Jaarboek 1976-1977 - pagina 88

leed van concentratiekamp en op transport gesteld worden ondergaan. Dit heeft, naar eerst achteraf goed duidelijk werd, zijn gezondheid blijvend aangetast. In die tijd vond ook de kerkscheuring plaats waarbij hij zich nauw betrokken voelde en naar aanleiding waarvan hij de brochure „We gaan naar Rome" schreef. Na de oorlog studeerde Van Wijk rechten in Groningen, waar toen de hoogleraar Vrij indruk maakte op zijn leerlingen. De studie deed hij naast zijn werk op de provinciale griffie in Assen. Vervolgens ging hij werken bij de Vereniging van Nederlandse Gemeenten in Den Haag, aan welke organisatie hij zijn hart zou verpanden. Op 2 december 1955 werd hij gewoon lector aan onze universiteit. Drie jaren later volgde zijn benoeming tot buitengewoon hoogleraar aan twee universiteiten: de Vrije Universiteit en de Universiteit van Amsterdam. Op i november 1964 werd hij tot gewoon hoogleraar aan de VU benoemd. Van Wijk was een eenvoudig en integer persoon, beminlijk en open voor wie hem iets beter leerde kennen. Ondanks zijn vele goede eigenschappen had hij geen hoge, eerder een te lage dunk van zichzelf. Hij wapende zich tegen de ernst des levens met een speciaal soort humor, die scherp was maar nooit bijtend of bitter. Vaak kwam hij uit de hoek op een wijze die niemand op dat moment verwachtte. Maar de opmerking was dan wel raak en recht in de roos. Dit gevoel voor humor en speelsheid komt ook in zijn publikaties tot uiting, zoals zijn leerling en medewerker Th. G. Drupsteen heeft laten zien in het door hem geschreven In memoriam voor het juridisch faculteitsblad Status Quo 1977, nr. i. Ondanks alle gebeurtenissen en bekommernissen, waaronder ook het plotseling overlijden van zijn oudste zoon, bleef Van Wijk rotsvast in het geloof. In woord en geschrift liet hij blijken dat hij de bijbel goed kende en eruit leefde. Van zijn geloof getuigde hij ook in het op 26-jarige leeftijd geschreven gedicht „Van boven naar beneden" dat de familie aan het hoofd van het overlijdensbericht plaatste. In deze zekerheid is hij gestorven. Vanuit deze zekerheid mogen zijn vrouw, die hem op een bewonderenswaardige manier tot steun is geweest, en zijn kinderen verder leven. G. H. A. Schut

88

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen