Jaarboek 1980-1981 - pagina 138

Tijdens en na zijn ministerschap heeft mr. Donner soms zeer op zijn stuk staand, een enkele keer door mr. C.P.M. Romme een tikje bijgemanoeuvreerd, zijn zienswijze grosse modo overeind gehouden. Toen na zijn afscheid als curator de democratische gevolgen in het land en niet het minst in Amsterdam hoog opliepen, heeft hij in het voorontwerp wet Universitair Bestuurshervorming het voor bijzondere universiteiten en hogescholen beslist onaanvaardbare weten te kappen. Zijn in een prille periode reeds verworven en bekende bekwaamheid in het opstellen van nota's - hierin was hij die nauwelijks een artikel of referaat en in het gehele geen boek schreef, onovertroffen kwam te dezen heel gelukkig van pas. In het onderling verkeer met bestuurders van andere wetenschappelijke instellingen - J.E. baron de Vos van Steenwijk, ir. E.H. Theerink, K.P. van der Mandele, J.F. van Moorsel, ir. A.G. Maris, ir. L. Schepers, G. van Hall, C.Th.E. graaf van Lynden van Sandenburg, mr. N.J. Polak - was hij doorgaans de primus inter pares en dan was er weer meer van primus dan van par sprake, zo spoedig het voor de toekomst van wetenschap en onderzoek wezenlijke punten betrof. De volwaardigheid achtte hij gediend door verantwoorde benoemingen, door steun aan onderzoek, door het laten meespelen van sommige docenten in het publieke leven. Het gebeurde wel dat hij iemand verzocht het lidmaatschap of een voorzitterschap van een bepaalde instantie op zich te nemen, omdat zulks de goede zaak diende; het geestelijke grutterschap dat een taai leven leidde en een oude bedenking tegen de Vrije Universiteit opleverde, was hem vreemd. Deze academie welke aan haar houding in de oorlog alsook dank zij zijn eigen verleden zich faam had verworven, heeft met hem als representant nooit meer voorheen levende grieven, die anders wellicht nog enige grond zouden hebben gehad, moeten vernemen: een inrichting voor slappe geesten, een geestelijke vetmesterij, een instituut van de positief Christelijke bakkers en schoenmakers, een bewijs daarvoor dat de goddelijke idee de boosheid in iets goeds, de duisternis in het licht, het onredelijke in het redelijke wist te verkeren. Ik vermeld deze oude klachten slechts uit zorg daarover dat straks aan de top de Vrije Universiteit niet genoegzaam sprankelend leven zal worden aangetroffen. Met de verbreding van de doelstelling, waartoe men in 1971 na tijdens zijn curatorschap reeds aangevangen beraad had besloten, was mr. Donner volledig accoord gegaan. Het erelidmaatschap van de senaat hem in 1967 toegekend, heeft hij op prijs gesteld. De scrupules welke de hoogleraar D. Kuijper Fzn. getoond heeft bij het vertalen van de Hollandse tekst in het Latijn zouden 136

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen