Jaarboek 1980-1981 - pagina 151

Op 1 maart 1981 overleed op 72-jarige leeftijd prof.dr. C.C. Jonker, emeritushoogleraar in de natuurlcunde aan de Vrije Universiteit. Na zijn promotie in 1937 bij prof.dr. H.A. Kramers over berekeningen van intensiteiten in het Cs-spectrum, was Jonker eerst werkzaam bij het middelbaar onderwijs. Contacten met het Natuurkundig Laboratorium van de VU leidden in 1947 tot zijn aanstelling als conservator met een leeropdracht voor de theoretische natuurkunde teneinde prof.dr. G.J. Sizoo bij te staan bij de opbouw van onderwijs en onderzoek in de na-oorlogse periode. In 1948 volgde zijn benoeming tot lector; in 1951 tot gewoon hoogleraar in de natuurkunde. Aanvankelijk alleen, later samen met anderen, had hij de verzorging van de colleges theoretische natuurkunde. Daarnaast was hij betrokken bij het opbouwen van experimenteel fysisch onderzoek, eerst rond de cascade versneller, later rond het cyclotron. In de eerste periode ging zijn belangstelling vooral uit naar onderzoek waarbij neutronen een rol speelden, zoals verstrooiingsprocessen, polarisatie bij de D(d,n)-reactie, vliegtijdmetingen, e.d. Later verschoof zijn belangstelling naar reacties waarbij geladen deeltjes een belangrijker rol speelden, met name naar reacties met weinig nucleonen. Veel aandacht besteedde hij ook aan de fundering en het gebruik van het door experimentatoren veel gebruikte optische model. Steeds trachtte hij een samenwerken van experimentatoren en theoretici te bevorderen, een streven dat in de richting van het onderzoek van de vakgroep theoretisch natuurkunde nog steeds te herkennen is. Na het aftreden van prof.dr. G.J.Sizzo in 1965 werd Jonker tevens directeur van het Natuurkundig Laboratorium van de VU wat hij bleef tot het begin van het WUB-tijdperk in 1972. Van zijn besturende functies binnen de universiteit moet hier nog zijn lidmaatschap van het College van Bestuur in de jaren 1972 1974 genoemd worden. Buiten de universiteit werkte hij mee in 'vakorganisaties' als de N.N.V. en in commissies en besturen die de organisatie van wetenschappelijk onderzoek beogen. Van de laatsten noemen we hier de besturen van FOM en van de Werkgemeenschap Kernfysica, het Curatorium van het IKO en later het bestuur van ZWO. Een speciaal aspect van Jonkers activiteiten mag ook hier niet onvermeld blijven; naast zijn belangstelling voor onderwijs en onderzoek hadden achtergrondvragen over geloof en wetenschap zijn volle aandacht. Zijn publicaties getuigen ervan, hier zij alleen gewezen op zijn recente bijdrage aan de bundel uitgegeven bij het 100-jarig jubileum van de VU, Wetenschap en Rekenschap.

149

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen