Jaarboek 1980-1981 - pagina 134

inzichten over aanhangige of andere punten voordurend mee aan iemand die naast hem zat en die hij vertrouwde. Men mag rustig vaststellen dat zonder aan hem niet toekomende bevoegdheden te tornen of zich op te dringen, wanneer het echt spannend werd de president-curator met zijn opinie ook in de bijeenkomsten van directeuren hoge ogen gooide. Het zou natuurijk dwaas zijn op rekening van mr. Donner geheel of zelfs gedeeltelijk de uitbreiding na de oorlog van de Vrije Universiteit te schrijven. In de zomer van 1945 beliep na de weer geopende inschrijving - de universiteit had in 1943 de gelegenheid hiertoe afgesneden - het getal der studenten 521 en van 1965-1966 was dit gestegen tot 5071. Enkel in het tijdvak 1945-1955 vielen er meer dan 60 benoemingen tot hoogleraar of lector, waarbij aanvankelijk niet enkel aan alle eisen van wetenschappelijkheid maar ook aan die van bloedverwantschap werd voldaan. Een hoogst enkele maal was het oordeel van een faculteit over de vervulling van een leerstoel niet doorslaggevend, waar het de persoon van de kandidaat betrof. De voorgedragene moest volledig aanvaardbaar zijn; op geestelijke affiniteit werd getoetst maar ook op wetenschappelijk talent en op gave om te doceren. Vaker bleek datgene wat de faculteiten in het algemeen aan uitbreiding voorsloegen nu niet zo deugdelijk te zijn onderbouwd. De eerste 60 jaren van haar bestaan was het voor de universiteit steeds zaak geweest de uiterste soberheid te betrachten. Naar verhouding kostte de Faculteit der Wis- en Natuurkunde veel. Hier was de inwendige ordening strakker, was het noodzaak zich te handhaven tegenover wat elders bestond onder een bij alle collegialiteit waakzaam toezien van anderen. De theologen met hun traditie, de juristen met hun vertakkingen naar het sociale en politieke leven hadden het er vrij redelijk - men mag ook zeggen heel behoorlijk - afgebracht. Met de letteren stond het er matig bij, op een medische faculteit was geen kijk. Men wilde iets, en geleidelijk aan heel wat. Echt kaas hadden verscheidene docenten er niet van gegeten om met houdbare voorstellen te komen en zij kregen iets anders te slikken. De Faculteit der Economische Sociale Wetenschappen (1948) en de Faculteit der Geneeskunde in 1952 met ingang van 19 en 20 september 1950 aangewezen voor de artsenstudie en voor de vrije studierichtingen groeiden niettemin bevredigend; de medici met name hebben reden de president-curator erkentelijk te zijn. Kinderziekten deden zich inmiddels hier en ginds voor, de verhoudingen in het persoonlijk vlak lagen soms moeilijk, een enkele maal rees bezwaar tegen de levensstijl van een docent. En tevens waren er verschillen van politieke en leerstellige aard. Kerkelijke twisten, ofschoon binnen de collegezalen hun oorspronkelijke scherpte 132

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen