Jaarboek 1988-1989 - pagina 123

ter, vernieuwer of bruggebouwer. Behoudzucht en gereformeerde eenzelvigheid waren hem daarbij vreemd. Hij deed dat vele werk met verve en zonder zijn afkomst te verloochenen. Toen hem bij zijn afscheid als voorzitter van de Nationale Raad voor Maatschappelijk Werk een ridderorde werd verleend, gaf hij als commentaar dat dit beschouwd moest worden als een gereformeerd, niet als een remonstrants lintje. Intussen bleef hij ook nauw betrokken bij de gereformeerde kerken, als het even kon zonder kerkelijke vergaderingen. Hij stimuleerde de ontwikkeling van het gereformeerde maatschappelijk werk en het kerk-aa-sociologisch onderzoek, en speelde een belangrijke rol bij de verandering van de gereformeerde groepsnormen. In zijn vele artikelen en zijn boek over De Gereformeerde Zede (1954) valt vooral zijn invoelingsvermogen op. De lezers werden niet toegesproken vanaf academische hoogten of geconfronteerd met een nieuwe moraal of deugdenleer. Schippers' opzet was erop gericht de mensen te helpen zich te oriënteren in hun eigen veranderende wereld. Het ging hem niet om de aanvaarding van deze of gene nieuwe norm of het opruimen van het een of andere taboe. Hij was erop uit de mensen te laten inzien wat de zede is, welke functie ze vervult, wat sociale integratie is en bovenal hoe christenmensen kunnen handelen en wandelen in christelijke vrijheid en onderlinge aanvaarding. De geschiedenis, inclusief de bijbelse geschiedenis, is een belangrijk argument voor de voorlopigheid van de moraal, maar belangrijker is het argument van de toekomst. Weten van God en zijn wil heeft een voorlopig karakter omdat het nog niet beantwoordt aan de uiteindelijke onthulling die in de toekomst ligt. Dat moest niet leiden tot een relativeringsdrang of besef van de vergankelijkheid aller dingen, maar ruimte scheppen voor vernieuwing en tegelijk voor aanvaarding van hen die de vrijmoedigheid daartoe niet bezaten. De ontvangst van het boek bewees dat deze benadering aansprak. Behalve hoogleraar en bestuurder bleef professor Schippers een zeer actief publicist. In een tijd waarin de publieke meningsvorming in belangrijke mate nog door week- en maandbladen werd gestuurd schreef hij veel en over zeer uiteenlopende thema's op het gebied van schriftbeschouwing, bijbelvertaling, ethiek, levensbeschouwing en maatschappelijke ontwikkeling; even gemakkelijk over de voetbalpool als over het oorlogsvraagstuk. Zijn lezerspubliek vormden daarbij vrijwel steeds de predikanten en andere kerkelijke ambtsdragers en de belangstellende leken. Die had hij ook op het oog bij de boeken die hij publiceerde over Calvijn, Het evangelie van Thomas, de Gelijkenissen van Jezus en Jezus Christus in het historisch onderzoek. Naar verhouding richtte hij zich weinig uitsluitend tot vakgenoten. Zijn wetenschappelijke nalatenschap is niet die van een eminent geleerde die enkele doorwrochte studies op zijn naam heeft staan. Zijn academische werk was met na121

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen