Jaarboek 1988-1989 - pagina 122

bijbelvertaling en bijbelverspreiding, en een nuchtere benadering van veel dat kerk en theologie in staat van opwinding placht te brengen. Een jaar na zijn promotie werd dr. Reinier Schippers beroepen tot predikant van de Gereformeerde Kerk van Rotterdam-Centrum. Een halfjaar later lag de oude stad in puin en begonnen jaren van crisiswerken improviseren; voor het landelijk kerkverband werden het tevens jaren van onvoorstelbaar duwen en trekken waardoor de kerkelijke wagen in het zand vastliep achter het synodale vaandel van binding aan de goddelijke waarheid, over kwesties die achteraf geoordeeld niemand had moeten willen en kunnen doordenken. Vijfentwintig jaar later zei Schippers in een interview dat het niet veel gescheeld had of hij was met de Vrijmaking meegegaan. Wat hem had weerhouden was het gevoel dat de complexiteit van de vragen die in het geding werden gebracht, door geen van beide partijen recht werd gedaan, en de wetenschap dat hij het de gemeente niet zou kunnen uitleggen. In de jaren vlak na de oorlog kwam de kerkelijke pers weer op gang en daarmee ook Schippers' publiceren. Hij schreef m.n. in Bezinning (het maandblad van Berkouwer, S.J. Popma en Schippers), Sola Fide, en Eenigheid des Geloofs (een blad dat mikte op de hele gereformeerde gezindte), en over een veelheid van thema's. In toenemende mate kwamen daarbij politieke, sociale en ethische kwesties aan de orde. In 1948 kwam hij naar Amsterdam, als predikant van de Gereformeerde Kerk van de Watergraafsmeer. En korte tijd later kwam na 22 jaar een eind aan zijn werk als predikant. Hij werd in 1950 benoemd tot hoogleraar aan de theologische faculteit van de Vrije Universiteit, met als leeropdracht Ethiek, Encyclopedie en Ambtelijke Vakken. In 1953 kwamen na het emeritaat van professor Grosheide de vakken van het Nieuwe Testament in de plaats van Encyclopedie en Ambtelijke Vakken. In 1959 nam Van den Berg de Ethiek over. In de jaren '50 en '60 ontplooide zich de veelzijdigheid die de meesten die hem gekend hebben, zo kenmerkend voor hem vinden. Zijn betekenis voor de Vrije Universiteit werd groot. Hij heeft als hoogleraar en rector magnificus (1964-1965) en in vele daarvan afgeleide functies actief ertoe bijgedragen dat deze universiteit is geworden wat ze is. Achteraf en oppervlakkig gezien kan het lijken alsof het vanzelf gegaan is, de ontwikkeling van een gereformeerde tot een oecumenisch christelijke universiteit. In feite is die te danken aan de visie van enkelen. Schippers' inzet was niet beperkt tot de universiteit. Op het terrein van kerk, welzijn en cultuur vervulde hij jarenlang belangrijke bestuurlijke functies, als oprich120

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen