Jaarboek 1989-1990 - pagina 17

Vroeger was het gebruik om het cursusjaar te openen met een algemeen college en met een lotgevallenrede over het afgelopen jaar. Bij die laatste traditie sluit ik aan, maar met de afgelopen tien jaar als bestek. Wat waren de lotgevallen van de Vrije Universiteit in de jaren ’80? En wat zijn de perspectieven voor de jaren ’90? Die vraag kan niet beantwoord worden zonder een analyse van de ontwikkeling van het Nederlands stelsel van wetenschappelijk onderwijs van 1950 tot 2000. Mijn onder­ werp is: de Vrije Universiteit 1980-1990 en de modernisering van het Nederlands wetenschappelijk onderwijs in de tweede helft van de twintigste eeuw. Voordat ik de aandacht vraag voor de VU in de jaren ’80, geef ik een samenvatting van haar ontwikkeling in de twee decennia ervoor. Aan het begin van de jaren ’60 beschikte de Vrije Universiteit over vrijwel alle stu­ dierichtingen en basisleerstoelen die gangbaar waren in Nederlandse universiteiten. Zo heeft zij zich ontwikkeld in haar periode-Donner, genoemd naar mr. J. Donner, president-curator van 1945 tot 1966. Aldus rector W.F. de Gaay Fortman, Jaarboek 1966, p.29. In de jaren ’60 werden de sociale wetenschappen verzelfstandigd en uit­ gebouwd, en kwamen Geografie, Geologie, Tandheelkunde en Bewegingsweten­ schappen er nog bij. In de jaren ’70 werd Geneeskunde uitgebouwd en Informatica toegevoegd. Kenmerkend voor de jaren ’60 waren groei en schaalvergroting. Het aantal eerste­ jaars was in 1959 500, en in 1970 bijna 2000. Een stroom van nieuwbouw volgde die groei. In de jaren ’60 werden gebouwd: het academisch ziekenhuis (zonder poli­ kliniek, die kwam pas in de jaren ’80), de laboratoria voor Wiskunde en Natuurwe­ tenschappen (uitgezonderd Scheikunde, dat in de jaren ’70 volgde), de prekliniek voor Geneeskunde, en het Hoofdgebouw. De campus zoals wij die nu kennen, met inbegrip van de studentenvoorzieningen op Uilenstede, stond er aan het begin van de jaren ’70. De naam van bouwdirecteur ir. C.A. Doets mag in dit verband ge­ noemd worden. Het percentage rijksbijdrage tot de universitaire begroting ging in de jaren ’60 om­ hoog tot 100% (in 1960 was het 95%). Dienovereenkomstig voegde de VU zich ver­ der in het Nederlands systeem van wetenschappelijk onderwijs. Zij behield haar identiteit als christelijke instelling, maar de grondslag werd op­ nieuw geformuleerd. De oecumene werd de ruimte voor de Vrije Universiteit, per­ soneelsleden werden uit alle christelijke gezindten gerecruteerd, de gereformeerde zuil werd verlaten, al bleef de VU gestempeld door haar herkomst uit de Neder­ landse reformatorische traditie. Haar studenten kwamen trouwens in 1958 al voor 71% uit de beide Hollanden en Utrecht Jaarboek 1964, p.168. Het percentage gere­ formeerde studenten liep in de periode 1950-1975 terug van 75 tot 30. J. Roelink, Een blinkend spoor, 1979, p.137. De Vrije Universiteit kwam de jaren ’60 uit als een buitengewoon snel en sterk ge­ groeide, volwassen en volwaardige universiteit, die haar aandeel in de groei naar massa-hoger-onderwijs in Nederland had genomen. Bovendien bleek zij later, on15

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen