1906-1907 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 171

155 eeuwen gold, dat de hersenhemispheren niet prikkelbaar waren, bewezen zij door hunne experimenten het tegendeel. De oorsprong van deze experimenten was een klinische waarneming van Hitzig i), waaruit volgde, dat een directe electrische prikkeling der nerveuse centra bij den mensch bewegingen der willekeurige spieren gaf. Als hij een galvanischen stroom door het achterste deel van het hoofd liet gaan, verkreeg hij gemakkelijk oogbewegingen, die naar baren aard alleen door directe prikkeling der hersencentra konden verwekt zijn. Men kon deze bewegingen nog beschouwen als veroorzaakt door prikkeling der corpora quadrigemina bijvoorbeeld. Maar daar dezelfde bewegingen der oogen ook optraden, als men den lobus temporalis prikkelde, kon men zich afvragen, of bij de laatste methode de stroomen zich niet tot aan de basis verspreidden dan wel of de hersenen electrisch prikkelbaar waren. Eerst werd bij konijnen door Hitzig een positief resultaat verkregen en daarna verrichte hij met Fritsch een serie experimenten bij honden. Het resultaat van de eerste onderzoekingen was, dat zij meenden bewezen te hebben, dat een deel van de convexiteit van de hersenen motorisch was, een ander deel niet motorisch, het eerste zou het voorste gedeelte zijn, het niet motorische het achterste gedeelte. Door middel van de electrische prikkeling van het motorisch deel verkreeg men gecombineerde spiercontracties in de tegenovergestelde helft van het lichaam. Deze spiercontracties kunnen gelocaliseerd worden, door zwakke stroomen te gebruiken, tot bepaalde nauw omschreven spiergroepen. Die punten, die met zwakste stroomen bijna geïsoleerde bewegingen gaven, werden ceutra genoemd. Om den sulcus cruciatus bij den hond, in den gyrus, prae- en postcruciatus, vond men de motorische centra gelocaliseerd. Tot juister inzicht in de verschillende deelen van de schors werd ook de exstirpatiemethode toegepast. Na eerst door electrische prikkeling te hebben geconstateerd, dat zij het centrum van de rechter voorste extremiteit hadden, werd daar een gedeelte corticale substantie weggenomen. De dieren hadden een „mangelhaftes Bewusstsein von den Zustanden dieses Gliedes". 1) Soury, I. c. p. 610. 11

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen