1906-1907 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 86

72 Tegen een aannemen, dat nu eens een psychische, dan weer een somatische oorzaak aan de krankzinnigheid ten grondslag ligt, valt onzerzijds echter niets in te brengen. In een beeld, om ons een andere zaak (het verschil tusschen de bovennatuurlijke en de redelijke werkingen) duidelijk te maken, lezen we hieromtrent bij Dr. Kuyper, de Gemeene Gratie Deel II. pag. 200 het volgende: ,In het eerste geval was het een kranke geestesontwikkeling, die in zijn bewustzijn opkwam. Hij (de patient) had zorgen. Hij zag geen uitkomst meer. Daardoor sloeg hij aan het mijmeren. Dat wicht des denkens werd hem te zwaar. Hij kon er niet meer uitkomen. Zoo geraakte hij onder valsche voorstellingen en valsche inbeeldingen. De gewone redenen verloren allen invloed op hem. Hij trok zich in zich zei ven terug. En zoo bezweek ten leste zijn bewuste denkkracht, die niet op zoo stikkende benauwdheid was aangelegd. Dan is het kwaad alzoo ontstaan, in wat voorviel in zijn bewustzijn, in den weg van allerlei redeneeren, waarin hij zichzelf verstrikte. Maar het kan ook heel anders toegaan. Er kon zich ook lichamelijk, hetzij in de hersenen zelve, hetzij in het zenuwgestel, dat op de hersenen inwerkt, zekere physieke stoornis bij hem (den patient) ontwikkelen. Hierdoor kon er zekere druk op zijn hersenen worden uitgeoefend, die er de normale werking van belemmert. Die belemmering zal dan op zijn bewustzijn inwerken. En zóó kan het resultaat worden, dat hij, te midden van de gelukkigste levensomstandigheden, zonder dat er iets is, dat hem drukt en benauwt, onder een macht van valsche voorstellingen geraakt, die ten slotte op krankzinnigheid uitloopt." In het eerste hier geteekende geval hebben we voor ons het ontwikkelen der krankzinnigheid door verdriet en zorgen, in het tweede door een tumor of een abces bijv., die voortdurend op de hersenen eenen nadeeligen invloed uitoefenen. In het eerste geval laat zich een afwijken in waarnemen, denken en willen, in het laatste eene stoffelijke verandering in de hersenen zeer wel als het primaire denken. Niemand kan echter bij onze tegenwoordige kennis van de gezonde en de kranke ziel en van de gezonde en van de kranke

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen