1906-1907 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 172

156 De motorische functie was slechts onvolkomen verloren gegaan en de tactiele sensibiliteit had waarschijnlijk niet geleden, het vermogen om zich „volkommene Vorstellungen" van de genoemde extremiteit te vormen was verdwenen. Ook het klinisch en pathologisch-anatomisch onderzoek schenen een bevestiging te geven van de experimenten. Hitzig zag een soldaat, die in den fransch-duitschen oorlog te Orleans door een geweerschot gewond was aan den rechterkant van het hoofd. Bij dezen patiënt, die na 2 maanden stierf, werd bij sectie een abces gevonden, op de plaats, waar het sehorscentrum van den facialis experimenteel ontdekt was. Nu had men klinische afwijkingen in den facialis en in den hypoglossus gevonden. Hitzig had ook convulsies waargenomen bij zijn patiënt en ook dit klopte met de experimenten, daar door prikkeling van de hersenschors convulsies aan de tegenovergestelde zijde van het lichaam konden verkregen worden. De verschijnselen van corticale epilepsie waren reeds beschreven door Hughlings Jackson. Men moet ze beschouwen als veroorzaakt door laesies van de hersenen en zeker van de schors. Op gronden aan de anatomie ontleend was Meynert tot de conclusie gekomen, dat de groote hersenen in twee groote gebieden konden verdeeld worden; het voorste was het motorisch, het achterste het sentorisch gedeelte. We zagen, dat Hitzig uit zijne experimenten meende te moeten besluiten, dat de bewegingsstoornis, die overbleef na wegname van de z.g.n. motorische zone, op een verlies van motorische herinneringsbeelden of bewegingsvoorstellingen berustte. De aphemie van Broca, onder dit licht bezien, zou dan door een verlies van motorische herinneringsbeelden ontstaan zijn en wel speciaal van de geleerde spraakbewegingon. Het kind, dat spreken leert, verkrijgt dit bijzondere soort van motorische herinneringsbeelden 1). Later kom ik op deze conclusie terug. De anatomische onderzoekingen van Meynert leerden naast projectievezels ook associatievezels onderscheiden. Door deze associatievezels worden verschillende deelen van den cortex met elkander •i) Wernicke, 1. c.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen