1906-1907 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 178

162 dat ook hier, gelijk bij zoo vele andere wetenschappen, tweeërlei uitgangspunt gekozen kan worden, d. w. z. men kan alleen rekening houden met wat de natuur ons openbaart of ook met wat de Heilige Schrift ons te leeren geeft, m. a. w. men kan zich ten regel stellen alleen als gegeven te beschouwen, wat in de natuur binnen het bereik onzer zintuigen komt, of wel van meet af de gegevens der Schrift op dit terrein, hoe weinig talrijk ook, als integreerende bestanddeelen der anthropologische wetenschap beschouwen. Allicht rijst de vraag of het wel juist is van tweeërlei uitgangspunt te spreken; worden de beide punten, zoo even genoemd, niet door een lijn verbonden, welke op tal van plaatsen als basis dienst kan doen? Deze laatste vraag schijnt bevestigend beantwoord te kunnen worden; inderdaad balanceert menigeen op het koord, dat beide vaste punten verbindt. Bevreemden kan dat niet; afkeerig van uitersten, meent men in het midden het veiligst te zijn; men is af keerig van natuur vergodin g, doch ook van buigen voor de Schrift; men reikt aan beide de hand, maar draagt tevens zorg, dat de Schrift voorzichtig ter zijde geschoven wordt, zoodra haar woord in tegenspraak schijnt met wat de natuur openbaarde en plaatst daardoor feitelijk de natuur op den troon, met de Schrift aan haar voet. Depositie, ingenomen door hen, die ik zoo juist schetste, is echter zoo min principieel verdedigbaar als op den duur praktisch houdbaar. Wie de Schriftuur een geheel lijdelijke rol wil laten vervullen, mist het recht zich op haar te beroepen en heeft daartoe ook doorgaans den moed niet; hij staat, dikwerf zonder zich daarvan nauwkeurig rekenschap te geven, met zijn overtuiging op hetzelfde standpunt als zij, die alleen met de natuur willen rekenen; allengs zal hij, de praktijk dringt hem daartoe, naarmate de ontdekkingen zich vermeerderen en de natuur meer en meer van haar geheimen openbaart, steeds minder de Schriftuur als bron van kennis willen beschouwen; de band, die hem aan de Schrift bindt, is te zwak, dan dat zij op den duur bestand is tegen critiek. Feitelijk is dus slechts met tweeërlei uitgangspunt te rekenen. Zij, die het tweede uitgangspunt kiezen, en de Schrift als betrouwbare bron van kennis beschouwd willen zien, bedoelen — ter voorkoming van misverstand zij dit kort opgemerkt — geenszins

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen