1947 Geloof en Wetenschap : Orgaan van de Christelijke vereeniging van natuur- en geneeskundigen in Nederland - pagina 84

78 SECTIE : TANDHEELKUNDE. Verslag van de Vergadering gehouden op 22 Maart 1947 in Hotel Terminus te Utrecht. MONDVERZORGING LEERVAK DEH LAGERE SCHOOL w a s het onderwerp van bespreking in de vergadering van tandartsen, leden der C h r . Vereeniging v a n N a t u u r - en Geneeskundigen, die een dezer dagen te U t r e c h t gehouden is. A a n de h a n d v a n een aantal stellingen besprak de H e e r W . L. v a n Andel, t a n d a r t s te Utrecht, de noodzaak van georganiseerd systematisch aangrijpen van het tandbederf -in het allervroegste stadium door aan alle kinderen, rijk en arm, mondverzorging te leeren. Dit onderricht moet aanvangen zoodra de eerste kies van het blijvend gebit begint te verschijnen en moet stellig voortduren minstens totdat het melkgebit gewisseld is. Dit is practisch de periode van de lagereschool-leeftijd. Natuurlijk is verzorging van het me/A:gebit niet minder noodzakelijk, maar gedurende den kleuterleeftijd is de zelf-werkzaamheid van het kind nog niet in te schakelen. D e lagere school biedt de eenige mogelijkheid om alle kinderen bijtijds te leeren w a a r het om gaat. Geen t a n d a r t s kan het natuurlijk gebit behoorlijk beschermen zonder de zorgvuldige persoonlijke verzorging en medewerking van de zijde van den patiënt zelf. D e schrikkelijke uitbreiding van het tandbederf onder alle rangen en standen bewijst, d a t het aan deze persoonlijke verzorging en medewerking nog maar al te zeer hapert. Hier is alleen door deskundig onderricht in het juiste stadium van het kinderleven uitkomst mogelijk. O n d e r t a n d a r t s e n bestaat hierover geen verschil v a n meening meer. O p zorgvuldige verzorging van het kindergebit is van t a n d heelkundige zijde steeds aangedrongen. E e n halve eeuw geleden meende men d a n ook de oplossing te moeten zoeken in het verbinden van een z.g. ,,tandenkliniek" aan de school. M e n sprak van schoóltandheelkunde en verbond aan de scholen een soort ziekenfondsbehandeling van kiespijnlijdende kindertjes. H o e goed de bedoeling ook w a s , dit moest toch op een mislukking uitloopen. M e n miskende daarbij immers volkomen het eigen, didactisch karakter der school en men greep het tandbederf niet a a n bij het begin, maar in een reeds te ver gevorderd stadium. T e r e c h t k w a m d a n ook van de zijde van het onderwijs en v a n de ouders verzet. Prof. Kantarowicz in Bonn w a s de eerste, die de tandheelkundige fout aanwees en den w e g b a a n d e om inderdaad het bederf in het allervroegste stadium op te sporen en te bestrijden. Dit is alweer 25 jaren geleden, maar nog steeds blijkt de door hem

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen