1948 Geloof en Wetenschap : Orgaan van de Christelijke vereeniging van natuur- en geneeskundigen in Nederland - pagina 140

132 reactie daarop is ook een ontwikkelingslijn van ongehoorzaamheid buiten de kerk ontstaan. Die lijn wordt nog uitgerold en aan haar blijkt de historie zich in hoofdzaak vastgehaakt te hebben. Men mag de ogen niet sluiten voor het feit, dat de ongehoorzaamheid van het humanisme met het verloop der tijd openbaar en demonstratief is geworden, noch voor het feit, dat dit gepaard gaat met en tot uitdrukking komt in machtsconcentratie en massavorming. De Cultuurgaranties. Welke zin heeft het om thans tenslertte nog te spreken van cultuurgaranties, waarvoor de Christen op de bres moet staan? Moet men dan niet vrezen, dat met of zonder ons de rit naar de catastrophe voortgezet wordt? Moet men niet verwachten, dat de integratie in onze cultuur noodwendig zal voortgaan, dat de nivellering der individualiteit zal doorzetten, dat onze dichtgeslagen cultuur zich steeds gesaeculariseerder zal tonen, oppervlakkiger, zinnelijker en zinlozer zal worden? En moet men in het licht van dit alles niet verwachten, dat het rijk van de antichrist aanstaande is, dat de gemeente van Christus in grote verdrukking zal komen, d.w.z., bij de voortduur tot terugtochtsgevechten bepaald zal worden en stelling voor stelling zal moeten opgeven? Ziedaar het verkeerde eind om de redenering aan vast te knopen. Immers, dat is Gods zijde. Wel moeten wij de tekenen der tijden bij het licht van de Schrift verstaan, maar dit mag ons niet tot constructies verleiden, waardoor wij Gods tijd en Gods wijze in het vlak van onze theorie zouden pogen te trekken en welke theorie men dan als maatstaf voor ons handelen zou kunnen aanleggen. Op die wijze zou in de gegeven situatie onze activiteit verlammen. Onze zijde is, dat we gehoorzaam moeten zijn aan Gods Woord en Wet. W e zijn niet verplicht succes te hebben, we zijn verplicht gehoorzaam te zijn, nu en hier. Maar wat is gehoorzaamheid dan? Is dat medewerken aan een cultuur, die zich toebereidt voor de eindstrijd tegen de Gezalfde, die de troonsbestijging van de antichrist voorbereid? Staan we niet aan de verkeerde kant, als we vóór de cultuur kiezen? Is gehoorzaamheid niet gelegen in de bestrijding van de cultuur? Op dit punt mag bij ons geen aarzeling bestaan. Christus wordt geen Koning, als de antichrist verslagen is. Hij is nu reeds Heer der schepping. Koning der cultuur en Souverein der techniek. Ook de antichrist staat in Zijn dienst en als Christus haast om te komen, dan haast Hij juist de antichrist om te komen, dan verhaast Hij de totalisering, de gelijkschakeling en de saecularisering. W a n t daar doorheen komt Hij. Dat is Zijn weg en Zijn wijze.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen