1948 Geloof en Wetenschap : Orgaan van de Christelijke vereeniging van natuur- en geneeskundigen in Nederland - pagina 32

RONDBLIK Protestantse Ziekenzorg. De geweldige achterstand, die de Protestanten op het gebied van de ziekenzorg hebben in te halen, blijkt uit de volgende cijfers, die Nieuw Nederland (22 Aug. '47) ontleende aan het maandblad ,,Protestantse Ziekenzorg", Voor de Rooms^Katholieke Ziekenzorg geldt: Op de 247 R.K inwoners is er 1 R.K. ziekenhuisbed. In streken met grote meerderheid van Rooms-Katholieken in de bevolking: 1 op 228. In streken met grote Protestanse meerderheid: 1 R.K. op 92 R.K. inwoners. Landelijk zijn er 118 R.K. ziekenhuizen op 3.325.350 inwoners. Voor de Protestantse Ziekenzorg is er landelijk gemiddeld 1 bed op 1091 Protestantse inwoners. In streken met grote Protestantse meerderheid 1 op 1205 Protestanten. In streken met grote R.K. meerderheid 1 op 834 Protestantse inwoners. In totaal 4.270.830 Protestanten, waarvoor 36 Protestantse ziekenhuizen bestaan. Het ligt niet alleen, maar toch ook op den weg der Protestantse medici om het initiatief te nemen tot uitbreiding van bestaande en oprichting van nieuwe confessionele ziekenhuizen; en dat niet zozeer uit een soort concurrentie om niet bij onze Roomse medeChristenen achter te blijven, maar uit een erkenning van de plicht om te zorgen, dat ieder gelovige Protestant, indien nodig, kan opgenomen worden in een ziekenhuis, waar zijn eigen geestelijk klimaat heerSt. Hier ligt een mooi terrein voor interkerkelijke samenwerking! Omnis cellula e cellula? Een hoeksteen van de leer der cellulair pathologie, welke de grootmeester van de pathologische anatomie, R u d o l f V i r c h o w , in de vorige eeuw opstelde, was de bovengenoemde stelling: iedere cel komt uit een andere cel. Dit dogma, dat overigens moeilijk bewezen kan worden, is vrijwel algemeen aanvaard. P a u l G r a w i t z verdedigde wel is waar, op grond van waarnemingen, een andere opvatting, maar in den tijd van de hoogconjunctuur der cellulair pathologie was zijn stem een vox clamantis in deserto. Diens kleinzoon B r u s s e G r a w i t z richtte nu in 1.946 een nieuwe, zware aanval op de bovengenoemde uitspraak. In een vrij uitvoerig, rijk geïllustreerd boek (Experimentelle Grundlagen zu einer modernen Pathologie, Basel 1946), tracht hij aan te tonen, dat uit ongedifferentieerd en gededifferentieerd levend

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen