1950 Geloof en Wetenschap : Orgaan van de Christelijke vereeniging van natuur- en geneeskundigen in Nederland - pagina 87

DE ZENUWPHYSIOLOGIE ALS ZUIVERE WETENSCHAP

71

Nog eens de psychische verschijnselen. De processen in de zintuigen en de onmiddelijk met de zintuigen in verbinding staande delen van het zenuwstelsel zijn en worden niet zonder succes door de zenuwphysioloog bestudeerd, hetzelfde geldt van eenvoudiger neuromotorische verschijnselen. Het zenuwphysiologische onderzoek dringt zowel vanuit de receptorische als vanuit de motorische sfeer steeds verder in het gebied der hogere hersenfuncties. Reeds bestaan er niet alleen meer in de lagere niveaux van het centrale zenuwstelsel — ruggemerg, verlengd merg en hersenstam — maar ook in de hogere contactpunten tussen de gegevens uit het receptorische en uit het motorische areaal. In vooralsnog uiterst vage omtrekken komt een beeldvoorstelling van de functie van het zenuwstelsel voor de dag waarin ook de hoogste georganiseerde hersenprovincies betrokken zijn. Of dit beeld meer is dan een fata morgana zal het zenuwphysiologisch onderzoek in de toekomst ons leren. In de door de zenuwphysiologie gebruikelijke voorstellingen is voor psychologische begrippen geen plaats, en mocht de boven geschetste ontwikkeling zich geheel realiseren, dan zijn de physiologische en psychologische ontdekkingen a.h.w. langs elkaar heengeschoven. Zo goed als de physioloog zich moet verzetten tegen het invoeren van psychologische begrippen behoort de psycholoog physiologische concepties bij zijn onderzoek af te wijzen. Nu maakt de psycholoog voor zover hij niet zichzelf met behulp van introspectie en retrospectie tot object van onderzoek maakt, ongetwijfeld gebruik van langs zintuigelijke weg verkregen observaties. Deze observaties zijn zelfs vaak quantitatief beschrijfbaar. Het zijn echter in laatste instantie niet deze observaties zelf die hem interesseren. De chemicus die met behulp van loog van bekende normaliteit de concentratie van een zuur in oplossing bepaalt kan het neutralisatiepunt slechts vastleggen met behulp van een indicator. Niet de kleuromslag van de indicator interesseert hem hierbij, maar wel het moment van omslag als aanwijzing voor het niet direct waarneembare feit dat aan het zuur een aequivalente hoeveelheid loog is toegevoegd. Zo zal ook de psycholoog bij het onderzoek van zijn medemensen gebruik moeten maken van de zintuigelijk waarneembare, z.g. materieële veranderingen die in zijn proefobject optreden: gelaatsuitdrukking, motoriek en vooral van de, als gesproken wooid waarneembare, motoriek van mond-, keel- en ademspieren, in de toekomst wellicht ook van de hersenprocessen zelf zoals ze door

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen