1950 Geloof en Wetenschap : Orgaan van de Christelijke vereeniging van natuur- en geneeskundigen in Nederland - pagina 106

^9^^ BESPREKING P

Dr J. W. Bruins: Huwelijkskeus en nageslacht. Zutphen, W. J. Thieme en Cie 1949 (156 blz. Prijs . . . . „Dit boek, dat handelt over de erfelijke overdracht op kinderen en kindskinderen, richt zich tot jonge mensen, die zich verloven en tot allen die de toekomst van gezin en volk ter harte gaat". Met deze opdracht leidt de schrijver zijn boek in. Een voorwoord van de Hoogleraar Prof. Dr M. J. Sirks spreekt van „een aangrijpende waar schuwing aan alle jonge mensen, die een huwelijk willen aangaan; het doet een smekend beroep op de ouders van zulke jongeren". Wanneer men dit boek toetst aan deze inleidende gezegden, dan moet ik als mijn mening stellen, dat ik me nauwelijks kan indenken dat het gros van onze vaderlandse jeugd zich aan deze waarschuwing iets zal gelegen laten liggen. Zeker zal hier of daar een of ander angstig individu in de lectuur van dit boek een voorwendsel vinden om zijn of haar verloving te verbreken of zelfs een voorgenomen huwelijk niet ten uitvoer te brengen, niet omdat de toekomst van land en volk hem of haar zo ter harte gaat, maar omdat de narcistische levenshouding hiertoe dwingt. Het idealisme van de geachte schrijver is te prijzen, maar is naar mijn gevoel niet vrij van een zekere naïviteit. Ik voor mij geloof niet, dat een jongeman, die de vrouw heeft gevonden, vatbaar is voor wetenschappelijke argumenten, en ik geloof evenmin, dat een jonge vrouw, die de man harer dromen gevonden heeft, zich door enige argumentatie van de wijs laat brengen. Het bezwaar, dat ik dan ook in zekere mate tegen dit boek heb, is de rationalistische instelling waaruit wordt gesproken. Wij hebben, wanneer twee mensen elkaar ontmoeten, te maken met een werkelijke ontmoeting. Een „ik" ontmoet een ander „ik". En dat is een liefdevolle ontmoeting van twee existenties onder het oog van de Alziende God. Bij deze liefdevolle ontmoeting is geen plaats voor een stamboom en een lijstje met verlangens. Het geval ligt zeker anders bij het probleem kinderen of geen kinderen en zeer zeker is het van enorm belang, dat de echtparen, die manifeste ernstige erfelijke afwijkingen hebben te duchten, zich van hun verantwoordelijkheid bewust zijn. Niettemin zie ik hier ook toch nog gevaren val al te veel waarde toekennen aan de wetenschap. Laten wij de grenzen der wetenschap toch steeds weer weten! Is het Lenz niet geweest die berekende, dat bij stelselmatige sterilisatie van het Duitse volk gedurende 1000 jaren, het aantal manifeste schizophrenen nog niet tot de helft zou zijn teruggebracht? Deze critische opmerkingen mogen niet de indruk wekken alsof dit niet een allerbelangrijkst boek was. De geweldige vorderingen die de erfelijkheidsleer sedert 25 jaar gemaakt heeft, zijn veel te weinig bekend. Zeer terecht verwijt de schrijver de moderne hygiënehandboeken, dat over deze zaken nauwelijks gehandeld wordt en dat onze studenten in de geneeskunde slechts summier zijn ingelicht over deze tak van wetenschap, die voor het aspect van onze maatschappij zo belangrijk is.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen