1951 Geloof en Wetenschap : Orgaan van de Christelijke vereeniging van natuur- en geneeskundigen in Nederland - pagina 127

EEN KWARTEEUW COSMOLOGIE

111

jaren waarbij deze snelheid 35.000 km/sec. bedroeg. De spiraalnevels verwijderen zich van ons en ook van elkaar met grote snelheden. Merkwaardig is, dat De Sitter deze beweging van de spiraalnevels reeds op grond van de relativiteitstheorie had voorspeld, voordat zij nog was waargenomen. De Sitter had ook reeds duidelijk gemaakt, dat dit geen beweging in de gewone zin van het woord is, maar dat het de ruimte zelf is die uitzet. Hij vergeleek de sterrenstelsels met stofjes op een zeepbel die wordt opgeblazen. In dit verband heeft hij de term „uitdijend heelal" ingevoerd. Ik noemde zoeven de relativiteitstheorie. Als we de voornaamste factoren opsommen die de totstandkoming van een nieuwe wereldtheorie hebben bevorderd, mogen we de relativiteitstheorie van Einstein niet achterwege laten. Deze heeft het concipiëren van een nieuwe cosmologie in zeer bijzondere mate gestimuleerd. Uit Einsteins onderzoekingen bleek duidelijk, dat de gravitatietheorie van Newton, hoe belangrijk ook, niet in staat is de definitieve oplossing van het probleem van het heelal te leveren. Toen Einstein zelf. De Sitter, Eddington en Lemaitre de nieuwe theorie toepasten op het cosmologische probleem, vonden zij zeer merkwaardige en verrassende uitkomsten. Al bestaat er de laatste tijd de neiging om de conclusies over de afmetingen en de vorm van het heelal welke een 25 jaar geleden uit de relativiteitstheorie zijn getrokken, niet meer ongewijzigd te aanvaarden, toch blijft het waar, dat men zich de derde cosmologie niet kan denken zonder de relativiteitstheorie. Als een vierde factor mogen de nieuwe inzichten aangaande de interstellaire materie genoemd worden. Een kwarteeuw geleden wist men, dat zich hier en daar in het Melkwegstelsel gaswolken bevinden. Men beschouwde deze alleen als hinderlijke obstakels, die het hcht van de sterren absorberen en daardoor de waarneming van deze hemellichamen belemmeren. Nu we er in geslaagd zijn de massa van deze interstellaire materie te berekenen, is het ons tot onze verwondering duidelijk geworden, dat dit interstellaire gas in zekere zin belangrijker is dan de sterren zelf. Want de interstellaire materie heeft een grotere massa dan de gezamenlijke sterren en zij beheerst en regeert de bewegingen van de sterren. Ook is men algemeen van mening, dat de sterren uit het interstellaire gas zijn ontstaan. Verder bevindt zich tussen de sterrenstelsels een nog ijler gas. Daaruit zijn de sterrensystemen ontstaan. Het intergalactische gas regelt hun bewegingen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen