1959 Geloof en Wetenschap : Orgaan van de Christelijke vereeniging van natuur- en geneeskundigen in Nederland - pagina 126

98

T. D. STAHLIE

toebereiding heeft niet tot gevolg, dat deze strumogene stof bij het koken vernietigd wordt. Het zou dus wel eens kunnen zijn, dat de krop in Noord-Thailand veel meer het gevolg is van de ingestie van deze schadelijke stof dan van een jodiumtekort in eigenlijke zin. Indien dit zo is, zou voedselvoorlichting, gepaard met verhoging van het welvaartspeil, de oplossing brengen en zou een toevoeging van jodium aan het keukenzout of aan de vissaus een overbodige en dus onjuiste handelwijze zijn. Het volgende probleem waarvoor ik Uw aandacht zou willen vragen, is het malaria-vraagstuk. Zoals U al vermoeden zult komt, of liever moet ik zeggen: kwam, malaria zeer veel voor in eeir zo vochtig en bebost land als Thailand. De malaria is hoofdzakelijk malaria tropica, maar toch ook veel tertiana; quartaan malaria wordt maar zelden gevonden. Nog in 1949 werden meer dan 35000 sterfgevallen als gevolg van malaria gerapporteerd. Nu moet U dergelijke aantallen ietwat met een korreltje zout nemen, omdat het vaststellen van de doodsoorzaak in Thailand practisch overal en altijd door leken gebeurt. Maar toch is het niet aan te nemen, dat men in het algemeen de typische verschijnselen van koorts, koude rilling, braken enz., niet zal herkennen als malaria, Alleen daar waar de malaria atypisch verloopt, dus speciaal bij de jonge zuigeling, bestaat er grote kans, dat de diagnose door de leek niet gesteld wordt. In 1949 is men in het noorden van Thailand begonnen met een proefproject — met hulp van de Wereldgezondheidsorganisatie en van Unicef — om te zien of de plaatselijke malaria met succes bestreden zou kunnen worden door bijv. het bespuiten van de huizen met D.D.T. Het is gebleken, dat de enige belangrijke vector in Thailand de Anopheles minimus is, en tot nu toe zijn er geen gevallen bekend van chemoresistentie bij dit insect. Het zg. „Pilot Project" bleek dan ook zeer succesvol te zijn en geleidelijk aan heeft men, later met hulp van de Amerikanen, de malariabestrijding in de 60 provincies waar malaria endemisch was, op poten gezet. Door ééns per jaar te sprayen met D.D.T. is het gelukt om althans in de dorpskernen de malaria geheel te overwinnen. De vraag is echter hoe lang men met een dergelijke spraying door moet gaan. Er dreigt toch altijd het gevaar, dat Anopheles minimus op een gegeven ogenblik wèl resistent wordt. Daarom heeft men de volgende richtlijnen ontworpen voor de malariabestrijding: het sprayen wordt ten hoogste 3 jaar voortgezet, het wordt beëindigd wanneer blijkt, dat de parasieten-index bij de kinderen onder het jaar O is, dat de

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen