1959 Geloof en Wetenschap : Orgaan van de Christelijke vereeniging van natuur- en geneeskundigen in Nederland - pagina 56

40

A. C. DROGENDIJK

mand meer dan de medicus is er daarom van overtuigd, dat de grauwe werkelijkheid een mengsel is van pessimisme en optimisme en dat het ens reale, het werkelijk zijnde, niet beter getypeerd kan worden dan door een lach en een traan. Een tweede trek uit de geneeskunst, welke diametraal staat tegenover het existentialisme, wordt gevormd door het objectieve, het voorwerpelijke in de geneskunst. Elke behandling van een patiënt begint met het stellen van de diagnose (qui bene diagnoscit, bene curat) en het stellen van de diagnose op zijn beurt begint met het opnemen van de anamnese, de voorgeschiedenis van de zieke. Voor het stellen van een juiste diagnose is het echter niet voldoende kennis te nemen van de Subjectieve klachten van de patiënt, maar moet de medicus ook letten op de objectieve symptomen, op de zintuigelijk waarneembare verschijnselen. Daartoe neemt hij de status praesens op door middel van inspectie en palpatio, percussie en auscultatie, door middel van het meten van de temperatuur en het tellen van pols en ademhaling, door het onderzoek van urine en faeces, door middel van een Röntgenfoto of een electrocardiagram, door het onderzoek van het bloed of een bepaling van de stofwisseling, enz., enz. En pas wanneer dit alles gedaan is, is hij in staat een diagnose op te bouwen. M.a.w., de vaste bodem van natuur- en scheikunde, waardoor hij objectief vele verschijnselen der ziekte kan nagaan, maakt het hem mogelijk de in het spel zijnde factoren te herkennen en zodoende goed te behandelen. Terecht merkt daarom D e L i n t op, dat de kracht der huidige geneeskunde juist hierin gelegen is dat zij niet steunt op subjectieve momenten, op intuïtie, op onbewust aanvoelen, maar hoe langer hoe meer herkenningsmiddelen bezit voor een objectieve opvatting van de ziekte 21). Ook tijdens de ziekte laat de medicus zich leiden door talrijke objectieve waarneembare feiten. Als zodanig zijn te noemen: het verloop van temperatuur en pols, de kwantitatieve meting van eitwit en suiker in de urine, het onderzoek van het urine-sediment, het uitvoeren van een ureumbepaling in het bloed, het nagaan van occult bloed in de faeces, het bepalen van de zuurwaarden van de maaginhoud, hot meten van de hoeveelheid haemoglobine, de bepaling van de kleurindex, het tellen van het aantal leucocyten, het aflezen van de bloedbezinking, het bepalen van de stollingstijd, het controleren van de bloeddruk, het microscopisch onderzoek van cerebro-spinaalvocht, enz., enz. Deze feiten, in maat en getal uit te drukken, zijn even zoveel bewijzen voor de rol welke het voorwerpelijke in de geneeskunst speelt.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen