1959 Geloof en Wetenschap : Orgaan van de Christelijke vereeniging van natuur- en geneeskundigen in Nederland - pagina 274

KLINISCHE ERVARINGEN MET HOGE DOSERINGEN LARGACTIL

223

ook om ons te vergewissen of wij niet voor de zoveelste maal slachtoffer geworden waren van een collectieve illusie. Dat steeds weer een niet werkzaam middel (placebo) met groot enthousiasme wordt begroet en dat wij er duidelijk resultaat van zien of menen te zien is een beschamende ervaring, die misschien verklaart waarom de geneeskunde ouder is dan de pharmacologische industrie. Dit mag ons intussen niet tot een overdreven argwaan en een therapeutisch nihilisme verleiden. Eind 1958 bleek dat wij van onze ruim 800 patiënten 34 % hadden behandeld, terwijl volgens een conservatieve schatting nog een 20 % in aanmerking kwamen voor behandeling. Van de 276 behandelde patiënten bleek volgens het oordeel van de afdelingsartsen bij 68 % van de gevallen de behandeling een goed resultaat te hebben; bij 19 % van de gevallen was het resultaat goed, doch trad een rechüte op na het staken van de behandeling. Daar wij thans van mening zijn dat de meeste gevallen een onderhoudsdosis nodig hebben, zijn wij geneigd deze 19 % bij de 68 % gunstig resultaat op te tellen. Als wij deze cijfers vergelijken met de cijfers van Goldman (1955) die een gedifferentieerde statistiek geeft en ook voorstander is van de hoge dosering, dan blijkt een bevredigende overeenkomst. Bij een groep van 49 schizofrenen die langer dan 10 jaren verpleegd waren, bleek in 79 % van de gevallen verbetering mogelijk. Hiervan waren 42 % significant verbeterd en 37 % waren iets verbeterd. Dat wij ook een geringe verbetering geenszins gering moeten achten zal ieder die bekend is met een psychiatrische inrichting vanzelfsprekend vinden. Het verschil in sociale aanpassing, contact en spontaneïteit kan doorslaggevend zijn voor de hele sfeer van de afdeling terwijl de patiënt nog altijd defect-schizofreen is en nog altijd verpleging behoeft. Goldman wijst nog op het belang van de langdurige medicatie. Bij eminent chronische gevallen behaalde hij na 3 maanden in 20 % van van de gevallen een goed resultaat, doch na 10 maanden in 62,5 % van de gevallen. Men moet het middel dus een kans geven om zijn uitwerking te tonen. Wat betreft de indicatie, deze is zoals bij de meeste psychiatrische therapieën zeer breed. Eigenlijk zou ik alleen de zuivere melancholie a priori willen uitsluiten. De depressie en de remming worden door de largactil niet beïnvloed. Zodra wij echter met een geagiteerde melancholie of een involutie-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen