1959 Geloof en Wetenschap : Orgaan van de Christelijke vereeniging van natuur- en geneeskundigen in Nederland - pagina 216

STATISTISCHE METHODEN IN DE GENEESKUNDE

177

doende de aandacht getrokken. De taak deze drempel te kiezen rust in de eerste plaats op de medicus-onderzoeker. Deze kan zich hierover door de door hem geraadpleegde statisticus laten adviseren, maar hij mag het zijn adviseur niet geheel overlaten, want de verantv^^oording ligt bij hemzelf. Misschien zal het door overleg in de toekomst mogelijk zijn voor verschillende soorten vraagstukken tot een globale specificatie van de te kiezen waarden te komen. Het is niet waarschijnlijk dat aan de veelal gebruikelijke keuze 0,05 enige diepere ethische overweging ten grondslag ligt; wellicht zal men op grond van de heersende gewoonte deze keuze wensen te bekrachtigen. Van de bij medische onderzoekingen betrokken statisticus zal men — zoals op ieder toepassingsgebied — vragen dat hij meewerkt om het experiment op zodanige wijze te ontwerpen, dat de toe te passen statistische methoden het grootst denkbare onderscheidingsvermogen bezitten. Men stelt deze eis natuurlijk altijd. In dit geval vormen daartoe echter naast economische ook dwingende ethische redenen de aanleiding. De medische ethiek eist een zo efficiënt mogelijk gebruik van bij patiënten verrichte waarnemingen. Hume (1947) vatte het nut van de statistiek aldus samen: „Zij maakt het mogelijk een experiment op zodanige wijze op te zetten, dat zoveel mogelijk informatie kan worden verkregen uit een beperkt aantal waarnemingen, en omgekeerd dient de statistiek ervoor het aantal waarnemingen, dat noodzakelijk is om tot een bepaalde conclusie te komen, zo klein mogelijk te maken." Wie langs wetenschappelijke weg tot de overtuiging is gekomen, dat deze uitspraak juist is zal zich niet aan het verantwoorde gebruik van de statistiek kunnen onttrekken als hij zich tot het verrichten van een klinisch experiment geroepen weet om te „bewijzen" dat een hypothese met de feiten overeenstemt.

LITERATUUR J. Blok: Het bewijs in de natuurwetenschappen, Geloof en Wetenschap 57, 73 (1959). A. B. Hill: The clinical trial, New England J. Med. 247, 113 (1952). C. W. Hume: UFAW Handbook on the care and management of laboratory animals, p. 286 (1947). A. L. Janse de Jonge: Het bewijs in de geneeskunde. Geloof en Wetenschap, 57, 157 (1959).

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen