GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

1960 Geloof en Wetenschap : Orgaan van de Christelijke vereeniging van natuur- en geneeskundigen in Nederland - pagina 25

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

RUIMTEVAART

13

De besturing van de raketten vond plaats met stuurvinnen in de straalpijpen van de raketmotoren en was dus beperkt tot de fase van de vlucht met werkende raketmotoren. De totale brandtijd van de gebruikte drietrapsraket was ca 3 min.; het startgewicht van de raket bedroeg ca 160 ton; de stuwkracht bij de start ca 300 ton. Eén van de doeleinden voor toekomstige vluchten zal zijn de landing op de maan van instrumenten. Daar de maan geen noemenswaardige atmosfeer bezit, kan een ruimtevaartuig bij de landing alleen worden afgeremd met behulp van raketkracht („retrofire"); de snelheid waarover moet worden afgeremd is uiteraard gelijk aan de ontsnappingssnelheid (2,4 km/sec). 3C. Vluchten naar planeten. Voor een nadere verkenning komen uiteraard het eerst de dichtstbijzijnde planeten Venus en Mars in aanmerking. Een belangrijke vraag hierbij is, welke snelheid aan een ruimtevaartuig moet worden gegeven, opdat b.v. Mars kan worden bereikt. In het navolgende wordt weer aangenomen dat chemische raketten worden gebruikt en de voortstuwing slechts gedurende zeer korte tijd van de totale vluchtduur plaats vindt (stootlancering). Met de elementaire hemelmechanica kan worden aangetoond dat de minimale lanceersnelheid nodig is, indien een ruimtevaartuig voor een bezoek aan Mars (of Venus) wordt gelanceerd tangentiaal aan de baan die de aarde om de zon beschrijft (fig. 8). Deze minimumenergiebanen worden „Hohmann-banen" genoemd naar de Duitse onderzoeker Hohmann, die deze banen reeds omstreeks 1925 bestudeerde. Bij deze tangentiale lancering beschrijft het ruimtevaartuig een elliptische baan met de zon in één der brandpunten. De snelheid nodig om een ellips te beschrijven met een lange as gelijk aan de som van afstand Mars-Zon en Aarde-Zon is uiteraard groter dan de circulaire snelheid van de aarde om de zon en blijkt V j j = 33 km/sec te bedragen. Het ruimtevaartuig krijgt echter reeds de circulaire snelheid van de aarde mee (Vj, = 30 km/sec) en moet dus voor de beweging langs de gewenste ellips een snelheidstoeneming verkrijgen : A V^ = 3 km/sec. Dit is slechts een betrekkelijk geringe snelheid, die met een ééntrapsraket gemakkelijk kan worden gehaald. Bij het bovenstaande is echter nog geen rekening gehouden met de ontsnapping aan het zwaartekrachtveld der aarde, waarvoor een snelheid van V^^ = 11,2

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 1 januari 1960

Orgaan CVNG Geloof en Wetenschap | 304 Pagina's

1960 Geloof en Wetenschap : Orgaan van de Christelijke vereeniging van natuur- en geneeskundigen in Nederland - pagina 25

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 1 januari 1960

Orgaan CVNG Geloof en Wetenschap | 304 Pagina's