1960 Geloof en Wetenschap : Orgaan van de Christelijke vereeniging van natuur- en geneeskundigen in Nederland - pagina 142

114

H. R. WOLTJER

middelen zou achter laten in die toestand betrekkelijk welvarend te leven. De andere morele reden is van staatkundigen aard; omdat de vier grondstoffen, waar het uiteindelijk om gaat — water, lucht, gesteente en zonne-energie — betrekkelijk gelijkmatig verbreid en binnen ieders bereik zijn, zou de tegenstelling tussen arme en rijke staten (landen) veel minder worden als deze „grondstoffen" inderdaad economisch rendabel gemaakt zouden kunnen worden en daarmede de historische oorzaken voor strijd tussen de mensen en „mankind could turn its energies to those peaceful pursuits which are the true expression of the human spirit." Helemaal duidelijk is mij de gedachtengang van de schrijver hier niet. Zullen er niet altijd nog hulpmaterialen (ik denk b.v. aan zirconium e.d.) slechts in het bezit van enkele landen zijn en begerenswaard voor anderen? En zou, als de mensen werkelijk bereid waren elkander met meer inspanning te helpen, ook nu niet een veel betere toestand bereikbaar zijn? Speelt hier niet een zeker „cultuur-optimisme" den schrijver parten? Zijn de „peaceful pursuits" de enige „true expression of the human spirit"? 7.

Toekomstverwachting.

Maar aan het einde komende van mijn voordracht, kom ik tevens aan het moeilijkste, want ik wil wat zeggen, zonder — tenminste in concreto — te weten wat. Toen ik de voordracht van Weinberg voor het eerst las, drong zich, zoals trouwens altijd bij dergelijke toekomstverwachtingen en beschouwingen en berekeningen op de lange baan, de gedachte aan de wederkomst van onze Heer aan me op. ,,Vanwaar Hij weder komen zal". Doorkruist die wederkomst al deze speculaties, of vervult ze ze misschien op een wijze die toch min of meer daarbij aansluit? In een boekje van ds. J. T. Wiersma en dr. J. W. Schulte Nordholt „Als ziende den Onzienlijke" over het Apostolicum las ik (blz. 34) : „Op de rand van het getuigenis van de Bijbel staat inderdaad geschreven dat als slotacte van de geschiedenis de wereld zal vergaan. „Op die dag zullen de hemelen met gedruis voorbij gaan en de elementen door vuur vergaan" (2 Petrus 3 : 10). In onze tijd van atoombommen, raketten en kunstmanen klinkt ons dat niet meer zo vreemd in de oren. Wie weet gaan wij niet door een door mensen zelf veroorzaakte vuurcrisis heen naar de loutering. Maar dat zal dan een bijverschijnsel zijn. Het hart

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen