1963 Geloof en Wetenschap : Orgaan van de Christelijke vereeniging van natuur- en geneeskundigen in Nederland - pagina 99

„THOUGHT REFORM"

73

geving en door allerlei culturele invloeden. Maar ook hier blijft het de vraag hoe groot het effect van de omvorming was. Lifton vestigt er de aandacht op dat in de periode van de „Honderd Bloemen" in 1956 een storm van kritiek onder de Chinese intellectuelen losbarstte. De conclusie lijkt mogelijk, dat het hele proces van indoctrinatie, kritiek en zelfkritiek voortdurend werkzaam moet blijven om terugval te voorkomen. Het ziet er dus niet naar uit dat de procedures van groepsindoctrinatie en „thought reform", het onder zware druk tot het communisme bekeren, tot de meest efficiënte wervingsmethoden van het internationale communisme behoren. Hebben de communisten dit wellicht zelf ingezien? Er is de laatste jaren weinig nieuws gekomen over voortzetting van „thought reform"-activiteiten. Cuba b.v. zou zich er eventueel voor geleend hebben. De resistentie wordt zowel door situationele als door individuele factoren bepaald. In het verband van dit artikel zijn vooral de laatste van belang. Uit de literatuur blijkt dat het bijzonder moeilijk is om tot een scherpe omlijning en een nauwkeurige bepaling van de onderlinge relatie van de resistentiefactoren te komen. Als de belangrijkste rèsistentiefactor moet gezien worden een goede integratie en regulatie van de persoonlijkheid. Een mens met een goed geïntegreerde persoonlijkheid en een krachtige regulerende functie van het „ik" zal in staat zijn zich met meer succes te verdedigen tegen de aanvallen die bij een hersenspoeling op hem gedaan worden. Lifton schrijft: „It is not so much the specific type of character structure which is important as is the degree of balance and integration" 10). Allerlei karaktereigenschappen zijn dus minder belangrijk dan de integratie van de persoonlijkheid. In dit verband zijn ook zelfinzicht en zelfkennis van groot belang, omdat zij in staat stellen tot het nemen van distantie ten opzichte van de situatie. Factoren die een negatieve invloed op de resistentie hebben, zijn een zwak „ik"besef, sterke schuldgevoelens en insufficiëntiegevoelens van welke aard dan ook. Het spreek vanzelf dat zij die een sterk eigen geloof of een krachtige persoonlijke overtuiging hebben, meer weerstand kunnen bieden aan „thought reform" dan zij bij wie dergelijke factoren in mindere mate of nauwelijks aanwezig zijn. Aantrekkingskracht van het communisme als zodanig en gebrek aan eigen overtuiging en motivatie, eventueel als keerzijden van dezelfde medaille, kunnen de resistentie ongunstig beïnvloeden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen