1963 Geloof en Wetenschap : Orgaan van de Christelijke vereeniging van natuur- en geneeskundigen in Nederland - pagina 172

138

H. VERHEUL

de vraag: in hoeverre is een eenheid in het oriënteren in de werkelijkheid mogelijk ? God, zo stelt inleider, is een absoluut subject in het veld van mijn gewaarwordingen. Wat betekent dit voor de theologie (2 en 3) ? Kan deze nu in het geheel der oriëntaties in de werkelijkheid geïntegreerd worden ? Dit geldt voor de theologie als wetenschap, die dus een methodische oriëntatie is. Het geloof is dit beslist niet, maar is misschien wel te omschrijven als een symbolische oriëntatie in de werkelijkheid (vergelijk 3). Van de discussie die hierop volgde wil ik enkele hoofdpunten noemen. Spreker werden o.m. de volgende vragen gesteld : 1. Waar blijkt uit uw referaat het verschil in artistiek en wetenschappelijk bezig zijn ? 2. U hebt het gehele veld van handeling, de praxis, niet genoemd. Is dit toelaatbaar ? Enkele opmerkingen uit het antwoord : Er zijn grote overeenkomsten tussen wetenschappelijk en artistiek bezig zijn. De onderscheiding passief en creatief, die nogal eens gebruikt wordt, houdt onder meer een onderschatting van het creatieve element in het wetenschappelijk bezig zijn in. We moeten misschien spreken van nuance verschillen, die zich het meest uiten in de methodes die men gebruikt. In zijn definitie van wetenschap wil Cramer onder methodisch verstaan : dat de wetenschappelijke onderzoeker weet dat er in de wetenschap nooit een „fresh start" plaats kan hebben en dat hij zich daar rekenschap van geeft; en dat zowel training als het bezig zijn geschiedt op systematische wijze. Wat betreft de tweede vraag merkt Cramer op, dat gewaarworden zich als handelen kan manifesteren en zij behoeven dan ook niet gescheiden te worden. Bij verificatie (de mogelijkheid hiertoe is een eis voor iedere wetenschap !) ga je de gewaarwordingen waar maken en testen. Dit waar maken hoort er volgens spreker automatisch bij als je werkelijkheid open is. In het algemeen bleef bij het gehoor de behoefte aan een nauwere definitie van het begrip wetenschap bestaan evenals een duidelijke omschrijving van de begrippen subject en object. De filosoof Dr L. W. Nauta hield een referaat, dat als titel had : „De spanning tussen subject en object als methodisch uitgangspunt". In dit referaat trachtte Nauta aan de hand van een bschouwing

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen